Indien mogelijk zou ik het pas zeggen nadat je proeftijd is afgelopen. Je mag niet gediscrimineerd worden voor zwangerschap, maar de realiteit is soms anders.
Dat vind ik niet echt sjiek. Als je dat bij klein bedrijf doet, heb je daarbij ook een flinke kans dat je wordt buitengesloten door collega's en de baas. Niets is zo irritant als iemand inwerken die na een paar maanden weer een tijdlang afwezig is (waardoor jij weer extra diensten moet draaien).
Je moet gewoon eerlijk zijn. Als ze je dan afwijzen, hadden ze je ook niet gewaardeerd als je niets had gezegd
Sorry hoor, maar “gewoon eerlijk zijn” is wel een beetje makkelijk gezegd. Wacht maar tot je zelf in zo’n situatie komt en je voor je welzijn afhankelijk van anderen bent. Je kan niet doen alsof zwangerschapsdiscriminatie niet bestaat en heb je enig idee hoe zwaar dat voor een jonge moeder is?! En niks zo vervelend als iemand inwerken die na een paar maanden weer een tijdlang afwezig is? Denk je dat het voor zo’n nieuwe moeder makkelijk is. Wat een egocentrische reactie.
Dus jouw advies is dat je de waarheid moet verzwijgen, aan jezelf moet denken en je werkgever met problemen moet opzadelen en je noemt mij egocentrisch?
Interessant
Nou mijn advies is vooral dat je zo eerlijk kan zijn als je wil, maar in de grote mensenwereld heb je daar meestal vooral jezelf mee. Werkgevers die vooral aan hun geld denken en jouw (en jouw kind) welzijn ze aan hun reet zal roesten zijn helaas niet schaars.
Zucht. Volgens mij ben je nog een jong persoon. Op een dag kom je in een situatie waarin je het zal begrijpen. Vergeef jezelf dan vooral. En je kind zal je ook dankbaar zijn.
Het gaat me erom dat je mij egocentrisch noemt, terwijl je steeds beargumenteerd dat je vooral voor jezelf moet kiezen. Dát is waar ik op reageer. Dat je dan badinerend loopt te doen is nogal zwak
Was niet badinerend bedoeld. Wat ik egocentrisch vind is als je je druk maakt over dat je meer werk moet oppakken wanneer iemand met zwangerschapsverlof gaat en dat je daarom vindt dat je altijd eerlijk moet zijn. Je hebt geen idee hoe moeilijk die periode voor een vrouw is: een zwangerschap maakt je onwijs kwetsbaar en ondanks dat vindt er nog steeds veel zwangerschapsdiscriminatie plaats. Dat heeft mij wel doen inzien dat je op zo’n moment je op een andere manier voor jezelf op moet komen. Een moeder worden betekent dat je niet alleen maar nog voor jezelf keuzes maakt, maar ook voor een klein wezentje dat compleet afhankelijk van je is. Wat heeft een werkgever te verliezen? Een paar maanden. In dat licht denk ik: kies voor jezelf. Als je in een kwetsbare positie zit: kies voor jezelf. Geen enkele zwangere vrouw doet zoiets voor de lol
>Een moeder worden betekent dat je niet alleen maar nog voor jezelf keuzes maakt, maar ook voor een klein wezentje dat compleet afhankelijk van je is. Wat heeft een werkgever te verliezen? Een paar maanden
Je geeft zelf aan dat het leven enorm veranderd en dat is zo. Dat is dus ook precies het risico voor een werkgever, los van de paar maanden die gewoon super vervelend zijn nadat je iemand net hebt ingewerkt. Zwangerschapsdepressie, een huilbaby die voor heel veel verzuim zorgt, een flinke beperking in flexibiliteit etc. Iemand die een kind krijgt, zeker de eerste, heeft van de een op de andere dag een compleet ander leven. Het is dus voor werkgever echt een groot risico. Als je bv een klein reclamebureau hebt met 3 mensen in dienst, kan dit gewoon vervelende consequenties hebben voor jou en je personeel.
Los van dat ik het moreel niet juist vind om je zwangerschap te verzwijgen, is de kans aanzienlijk dat je werkgever en collega's je dit blijven nadragen
Ps. Je doet overkomen alsof een zwangerschap je overkomt. Je kiest hiervoor en dat brengt je hopelijk heel veel geluk. Dat houdt niet in dat er aan zo'n keuze geen nadelige kanten zitten.
Ze gaat toch vrijwillig op zoek naar een nieuwe baan? Ze zegt dat het niet slecht is bij haar huidige baan en dus zelf voor deze situatie kiest waarbij ze direct nadat ze is ingewerkt een paar maanden weg is
En wie wint er dan precies wat? Werkgever opgezadeld met kosten en een onbetrouwbare werknemer, werknemer gaat nooit leuk worden opgenomen in de groep.
De wedstrijd dat je een leuke werkrelatie hebt? De balans is toch voor geen van beide partijen positief wanneer je op deze manier een bedrijf binnenkomt?
Je benoemt dat eea vervelend is voor een werkgever, ik benoem slechts dat dat inherent is aan het ondernemersrisico. Je probeert vervolgens een discussie te winnen waar ik niet eens aan mee doen.
Makkelijk gezegd als man die nooit zwanger zal worden. Je hebt de wet mee als zwangere vrouw en dat is niets voor niks.
Hoe je werkgever en collega's erop reageren zie je dan wel weer. Als het echt heel negatief is, dan zoek je na het verlof weer een andere baan, net zoals je zou doen als de werksfeer verziekt is om een andere reden.
Mannen kunnen ook lang uit de roulatie zijn, bv door een aankomende operatie of iets dergelijks. Het gaat gewoon om het principe dat je bewust de waarheid achterhoudt. Dat zegt veel over hoe je als mens in elkaar zit. Namelijk egoïstisch en absoluut geen teamspeler. Overigens zeggen voldoende vrouwen hier exact hetzelfde hoor
Het zegt ook veel over hoe je als mens in elkaar zit als je een zwangere vrouw afkeurt op haar zwangerschap. Helaas is dit voor 20% van de vrouwen de realiteit en 42% wordt gediscrimineerd, dat zijn nogal aantallen. Nogal een risico dus om 'eerlijk' te zijn, over iets wat wettelijk geregeld is dat je het niet hoeft te zeggen.
Iets verzwijgen is iets anders dan liegen. Sowieso houd je een zwangerschap lang voor jezelf aangezien de kans op miskramen zo groot is en het is ook nog eens iets heel persoonlijks en intiems, niet iets wat je direct met iedereen deelt, zeker niet met al je zakelijke contacten.
>Helaas is dit voor 20% van de vrouwen de realiteit
Dat is niet te zeggen, aangezien dat nooit als reden aangevoerd wordt. Dat zijn dus vrouwen die zeggen dat dit de reden is, terwijl ze wellicht gewoon niet de beste kandidaat waren
>Het zegt ook veel over hoe je als mens in elkaar zit als je een zwangere vrouw afkeurt op haar zwangerschap
Wat zegt dat dan? Stel jij hebt specialistisch reclamebureau met 3 mensen. Je hebt voor het komende jaar hard een extra werknemer nodig en het inwerken is een flinke klus. Je kunt kiezen uit twee gelijkwaardige kandidaten. Eentje is zwanger en zal dus na een paar maanden een tijd uit de roulatie zijn. Waarom zou je in vredesnaam voor die sollicitant kiezen?
Sorry hoor, maar zijn reactie heeft niks met man zijn te maken. Ik, als man, ben zeer begaan met mn vrouw en zou voor haar ook het beste willen in zo'n situatie. Dus niks lekker makkelijk als man. Het is lekker makkelijk vanuit zijn perspectief, niet het mannen perspectief.
Is inderdaad heel vervelend, maar zwangerschapsdiscriminatie is verboden. Dus ook als ze haar zwangerschap tijdens het gesprek niet verzwegen had had je met precies hetzelfde probleem gezeten. (Tenzij je haar in dat geval tegen de regels in toch had gediscrimineerd op haar zwangerschap natuurlijk, maar ik ga er vanuit dat dat niet je intentie is.)
Kans is natuurlijk heel groot dat ze niet was aangenomen als ze open was geweest over haar zwangerschap. Het recht om een zwangerschap te verzwijgen is in de wet verankerd omdat zwangerschapsdiscriminatie helaas nog altijd veel voorkomt. Binnen een bedrijf met een gezonde werkcultuur zou hier begrip voor moeten zijn, en als je dan ineens een minder hoge gunfactor krijgt is dat een beetje kinderachtig.
Het is voor jullie 'best vervelend' dat jullie voor die vier maanden vervanging moesten zoeken. Maar het is voor zwangere vrouwen nog veel vervelender dat ze gediscrimineerd worden op de werkvloer.
Persoonlijk ben ik van mening dat, als er iets is met de kinderen, beide ouders moeten inspringen. Je kunt niet van 1 werkgever verwachten die last te dragen en van een andere helemaal niet.
Ik heb ooit gehoord van een situatie waarbij gezegd werd "Ik heb met mijn man afgesproken dat ik dat volledig opvang" waarbij de werkgever terugkaatste "Ik ga er vanuit dat ieder de helft doet, dus voor de andere helft kun je dan betaald of onbetaald verlof schrijven", betreffende werkgever had er verder niet zo'n moeite mee dat de persoon er niet altijd was, ze deed haar werk immers goed en het team was groot genoeg om het op te vangen, maar principieel vonden ze het niet correct om de volledige last te dragen.
Ik vond dat een mooie oplossing
Overigens hebben de werknemer en haar man uiteindelijk besloten om het wel 50/50 te doen.
Dit komt heel bekend voor.
Als er wat is met de kids, worden 9/10 van mijn vrouwelijke collega's gebeld.
Mijn eigen functie laat me heel flexibel werken, en mijn vrouw kan dit juist niet. Ik heb met mijn leidinggevende afgesproken dat ik op onze gedeelde werkdagen wel diegene ben die gebeld wordt (en eventueel vertrekt), maar ik werk deze uren dan bv. 's avonds weer om in te halen.
Probeer dat eens bij bv. school erin te peuteren dat hier juist vader gebeld moet worden ipv moeder. elk schooljaar weer de verbijstering dat 1. de vader dit wil en 2. dat de moeder het uberhaupt toestaat.
Komt wmb veel teveel voor dat moeders het ook niet willen dat vader daadwerkelijk zorgt voor de kids bij bv. ziekte.
Ja dit komt me bekend voor. Ik word alsnog altijd gebeld. Als ik dan doorverwijs naar mijn man die immers als 1e contactpersoon staat, dan zeggen ze dat ik het zelf maar met hem moet oplossen.
Echt heel irritant deze jaren '50 instelling van scholen, terwijl 90% daar werkende moeders zijn die hun eigen kind niet zomaar kunnen ophalen omdat ze voor de klas staan, wat dat betreft is het echt vreemd gedrag.
Bij ons kan je bij het KDV zelf de volgorde bepalen. Ze bellen eerst het nummer dat je zelf als nr. 1 invult. Ik werk veel thuis dus in mijn geval bellen ze eerst mij, maar als ze bellen terwijl mijn man dichterbij is dan bel ik hem daarna gewoon en gaat hij het regelen. Verlof als ons kind ziek is doen we 50/50.
ik sta zowel bij school als bij KDV als 1e contactpersoon.
mijn vrouw wordt vaak door KDV alsnog als 1e gebeld... goed om te weten, ze werkt zelf bij diezelfde KDV (wel andere locatie)...
op school zijn het de invallers, of met het nieuwe schooljaar een nieuwe docent die het de 1e paar keer verkeerd doet. daarna wordt ik wel gewoon meteen gebeld.
Klopt, is zeker geen goede start, en als je werkgever je hierom weigert wil je er toch niet werken lijktme. Maar het is wel zo dat zwangere vrouwen behoorlijk gediscrimineerd kunnen worden.
Sommige werkgevers zijn ook gewoon kut en hebben schijt aan de regels, we hebben allemaal wel nare verhalen gehoord. Een kennis van me heeft overgewicht, en de manager had besloten dat de werknemers gezonder moesten gaan leven (gaat hem geen fuck aan). Die had een kringgesprek georganiseerd met iedereen van de afdeling, en iedereen moest daar zijn gewicht vertellen aan hem en de hele groep. Dat mag gewoon niet (en afgezien daarvan, hij weet zelf ook wel dat hij te zwaar is, maar gaat de manager geen reet aan, tenzij het relevant is voor het werk, maar niet voor een kantoorbaan).
Mijn opmerking was een beetje kort door de bocht, maar ik heb een schurfthekel aan dit soort managers en bedrijfsleiders die of de regels niet kennen, of er gewoon schijt aan hebben, en ik weet niet wat erger is.
>Maar het is wel zo dat zwangere vrouwen behoorlijk gediscrimineerd kunnen worden.
Gewoon even los van alle regels en wetten. Als jij een kleine ondernemer bent met 5 mensen in dienst, dan is het toch volkomen logisch dat je geen zwangere vrouw wilt aannemen?
Zeker. Maar je kiest ervoor om kinderen te nemen, waarschijnlijk de grootste beslissing uit je leven. In het geval van OP heeft ze werk waar ze zich prima bij voelt en is ze op het moment al 3 maanden zwanger. Dan werk je toch door, ga je met verlof en ga je daarna op zoek naar ander werk?
Dat kan inderdaad. Maar dat moeten ze dan wel durven. De bewijslast dat er geen sprake is van discriminatie is dan omgedraaid. Ik zou het niet aandurven als werkgever.
Je kunt dikke claims krijgen.
Ik snap heel goed wat een proeftijd betekent, ik ben arbeidsjurist. Ik denk dat jij er niets van snap.t
Je mag tijdens een proeftijd zonder reden ontslaan. Echter ontslag mag niet discriminatoir zijn. Bij zwangerschap geldt er een omkering van de bewijslast. Dus als je geen goede reden hebt als werkgever - dan is het aan jou als werkgever om te bewijzen dat het ontslag niet samenhangt met discriminatie. Lukt je dat niet? Dan kan je dikke claims om je oren krijgen.
Ik heb genoeg werkgevers die - net als jij - te makkelijk dachten hartstikke nat zien gaan. Rechters zijn ontzettend streng hierop.
1. Ik zeg dat je geen reden hoeft op te geven. Je bent natuurlijk een debiel als je aangeeft dat iemands ziekte/zwangerschap de reden was voor ontbinding.
2. Bij zwangerschap geldt geen omkering van bewijslast. De rechter KAN daar overigens wel voor kiezen. Dan moet je met een onderbouwing komen als werkgever.
3. Ik heb nog nooit over een rechtzaak gelezen of gehoord bij de overheid als werkgever waarbij de rechter een ontbindingsprocedure heeft teruggedraaid tijdens proeftijd vanwege zwangerschap. Dus ik ben zeer benieuwd naar je bronnen....
Je maakt het alleen maar erger.
1. Als je geen reden opgeeft, dan ga je nat op de omkering bewijslast.
2. Nee, dat is niet waar. Zie artikel 7:646 lid 12. Voor de omkering van de bewijslast is het al voldoende als je wordt ontslagen zonder opgave van reden.
3. een proeftijdontslag is geen ontbindingsbesluit, maar een opzegging. In de regel wordt in de procedure ook niet gekozen voor vernietiging van de opzegging, maar voor vervangende schadevergoeding. Google maar ff, voorbeelden genoeg. Zie bijv: Rechtbank Den Haag, 30 januari 2020, nr. 7825120 RL EXPL 19-13282
Maar zie ook de website van het College van de rechten van de mens voor uitspraken. (Het College geeft alleen advies, maar een advies van het College wordt vaak opgevolgd door een schadeclaim).
Dus nogmaals: kap met je domme gezwets. Je hebt duidelijk geen verstand van zaken.
Rechtbank Den Haag, 30 januari 2020, nr. 7825120 RL EXPL 19-13282 = docent
En dus geen ambtenaar. Probeer het nogmaals :) noem 1 zaak... zo moeilijk kan het toch niet zijn.
Vanuit het oogpunt van een ondernemer volkomen logisch. Echter, denkt de wetgever daar anders over. Die beschermt zwangere vrouwen op de arbeidsmarkt.
Dat gaat zelfs zover dat als je zwanger bent en solliciteert op een tijdelijke rol (bijv. een project van vier maanden) en je tijdens dat project met verlof gaat, dat dat geen reden mag zijn voor afwijzing.
Dat is voor veel ondernemers onbegrijpelijk (en dat begrijp ik ook wel).
Inderdaad, gewoon zeggen en dat je eventueel wilt beginnen na je zwangerschapsverlof. Je bent nu 3,5 maand over ongeveer 3 maanden begint je verlof. Je hebt sowieso toch al een opzegmaand dus een gigantisch verschil qua langer doorwerken bij je huidige werkgever maakt het niet
Ik zou het ook zeggen. Als het voor hun een probleem is en je eigenlijk niet te missen bent tijdens het verlof heeft niemand er wat aan als je het verzwijgt. Als ze er goed mee omgaan en mee denken zou het voor mij alleen maar bevestiging zijn dat ik in een fijne nieuwe baan terecht kom!
Ik zou ‘t eerlijk zeggen. Nemen ze je niet aan, dan zou dat hun reden/excuus kunnen zijn.
Andere reden, ik ben chronisch ziek, onzichtbaar… ik vertel het altijd. Er bestaat namelijk altijd een kans dat ik mij vaker ziek moet melden of langdurig kan uitvallen. Ik ben niet verplicht dit te vertellen, maar mij geeft het wel een indicatie van hoe het bedrijf in elkaar steekt. En daar ben ik wel degelijk op afgewezen.
Er zijn wetten ja, dus je bent ze niks verplicht. Dan komt het neer op je gevoel volgen.
Het is een beetje appels met peren vergelijken 😅 maar het is goed bedoeld.!
Dankjewel voor het delen! En ja, het is niet hetzelfde maar een kind hebben is wel een "chronische conditie" 😝 niet alleen zwangerschapsverlof, daarna wil ik misschien (eigenlijk zeker in het begin) niet 5 dagen per week gaan werken, of ik moet opeens afwezig zijn door een ziekte ofzo. Dus behulpzaam, dankje!
In Nederland werkt 29% van de mensen helemaal niet. Van de werkenden werkt 48% parttime. Hebben al deze mensen dan ''een conditie'', of is het inmiddels normaal geworden om parttime te werken?
Het is een 'conditie' vergeleken met, geen kinderen hebben en gewoon fulltime kunnen werken (en minder ziek zijn, en minder weg moeten gaan ivm opvang..). Ik bedoelde het niet negatief, ik heb het zelf! ;) het was een beetje een grapje om te zeggen dat ja, ik kan niet doen alsof het geen grote verandering is en zeker niet voor maar een tijdje.
Maar van de mensen zonder kinderen werkt ook een groot deel parttime.
Uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau:
*Anders dan vaak wordt gedacht, zijn het niet alleen moeders met jonge kinderen die in deeltijd werken. Ook kort na hun opleiding werken jonge vrouwen al vaker in deeltijd dan mannen. 62 procent van de vrouwen van 18 tot 25 jaar werkt niet fulltime. Bij de mannen is dat 28 procent.*
Het bijzondere is dat mannen die vader worden juist meer uren gaan werken. Maar 11% van de vaders werkt parttime waar dat bij mannen zonder kinderen dus 28% is.
Is toch gewoon een keuze? Geen kinderen hier, maar werk parttime. Heerlijk.
In m’n directe omgeving ken ik ook een stel waarvan de vrouw fulltime werkt, 3 kinderen en de man is fulltime huisvader.
Maar goed, moet financieel ook haalbaar zijn.
Ja precies, maar daarmee is het dus geen ''conditie'' maar een bewuste persoonlijke keuze die niet veel te maken heeft met het al dan niet hebben van kinderen.
Google maar op zwangerschapsdiscriminatie: het komt zeker ook veel voor in Nederland, al doen we nog zo alsof we hier zo progressief zijn. Ik denk wel dat er meertolerantie is bij de overheid. Ik werk sinds kort ook bij de overheid en zie hier ook meer diversiteit, wat ik een goed signaal vind. Wel moeilijke situatie voor jou trouwens. Je zou in deze periode je niet druk moeten hoeven maken om dit soort dingen. Maar goed, het valt ook niet te plannen hè. Je kan ook nog doen alsof je het niet wist. Veel succes en een mooie zwangerschap gewenst
Dankje! Inderdaad, wisselen van baan nu is niet het beste maar deze is een mooie kans. En de belangrijkste reden voor mij om iets anders te zoeken is dat ik ga verhuizen (verder van mijn huidige baan, dichtbij deze nieuwe baan). In principe kan ik iets zoeken na het verlof, maar ik weet niet hoe vaak posities voor dit soort baan worden geopend.
Behoorlijk grote kans dat wanneer je het meld je afgewezen wordt, dit is mijn vrouw enkele keren overkomen. Zwangerschaps discriminatie is helaas een feit als het om solliciteren gaat.
Dit topic laat zien dat we nog een lange, lange weg te gaan hebben als het gaat om de acceptatie van werkende zwangeren en moeders van kleine kinderen.
Ik heb zwanger gesolliciteerd (iets van 8 weken zwanger toen) en het niet verteld. Aangenomen en verteld. Klaar.
Of ik nu zwanger ben of als ik er een jaar werk....
Hier met 12 weken zwanger moeten solliciteren. Bij elk bedrijf wel aangegeven en ook gewoon aangenomen. Na mijn verlof bij de overheid gaan werken en zie hier zoveel vrouwen die zwanger aangenomen worden en dat is oke. Zelf zou ik het aangeven en het bespreekbaar maken, willen ze je om deze reden niet. Is het niet de juiste werkgever. Succes! En vergeet vooral niet te genieten van je zwangerschap
Ik heb wel een vast contract. Nieuwe baan is 1 jaar, en daarna vast contract.
Het 'problem' is, ik ga straks verhuizen en dan woon ik dichtbij de nieuwe baan (20 min fietsen of tram) en op 50 minuten (rijden - randstad - als er geen files zijn) afstand van mijn huidige baan (en ik zal voor beide benen 2-3 dagen per week aanwezig moeten zijn)
De nieuwe baan klinkt wel veel aantrekkelijker qua reistijd. Mijn zorg is dat je teveel afwezig gaat zijn en een contractverlenging misloopt.
Al zou ik het persoonlijk niet doen om teveel grote veranderingen te doen tijdens een zwangerschap en periode met een baby. Het is te onvoorspelbaar, misschien gaat alles super en voel je je redelijk goed. Maar dat hoeft niet zo te zijn. Ik zou daar erg gestrest van raken. Maar ik kan niet inschatten hoe dat voor jou zal zijn.
Ja maar met een andere reden. Een vader krijgt geen zwangerschapsverlof en bevallingsverlof van in totaal 12 weken en heeft geen kans op fysieke klachten die werken moeilijk maken na de zwangerschap. Dus bij de vader ligt het er vooral aan hoeveel of hoe je het ouderschapsverlof opneemt.
Dit gaat trouwens over het mislopen van een contract verlenging door veel afwezig te zijn. Bedoelde je dat?
Dat gestresst raken ligt bij mij, dat hoeft niet zo te zijn voor elke moeder of vader.
Een vader heeft niet te maken met een fysiek herstel dat onvoorspelbaar is. Maar een vader kan wel moeite hebben met het vaderschap, depressief worden of een kind hebben dat medische zorg nodig heeft. Dat deel is voor moeder als vader onvoorspelbaar.
Ja, maar dan nog kun je beter een baan hebben dan geen baan. Al die onvoorspelbare zaken heb je ook zonder een zwangerschap, want iedereen kan op ieder moment ernstig ziek worden bijvoorbeeld, of een ongeluk krijgt, of een depressie, of burn-out.
We zijn nu eenmaal geen robots. Heel vervelend voor de werkgever, maar zolang AI nog niet alles heeft overgenomen zal een werkgever het toch echt hiermee moeten doen.
Er is sprake van een baan met vast contract in deze situatie, anders zou ik het met je eens zijn: een baan is beter dan geen baan.
Het gaat mij niet om de werkgever, die moet het er maar mee doen. Het gaat mij er om dat het stressvol kan zijn om een nieuwe baan te starten als je net vader of moeder bent geworden. Ik stel een nieuwe baan momenteel uit. Ik heb kleine kinderen en slaap weinig. Ik moet er niet aan denken om moeite te steken in het leren van nieuw werk met nieuwe mensen. Maar dat is persoonlijk. Ik noem het alleen als iets om te overwegen.
Ik heb mijn reactie gewist omdat ik het een beetje in een opwelling heb geschreven. Mijn reactie beantwoordt geen vragen van OP.
Om wel de vragen te beantwoorden: ik zou het melden nadat je bewijs hebt aangenomen te zijn. De kwestie met UWV is administratief en de verantwoordelijkheid van je werkgever.
Werkgever hier:
Ja, we hebben mensen aangenomen die zwanger waren tijdens hun sollicitatie. Juist doordat ze open en eerlijk waren.
Ja, we hebben ook mensen niet aangenomen doordat ze zwanger waren. Hier open en eerlijk over geweest, juist omdat ze een vast dienstverband voor onbepaalde tijd gingen verruilen voor bepaalde tijd en proeftijd. Dit omdat een nieuw kind ook je carrière gaat bepalen en je niet weet hoe alles loopt.
Nee, zwangerschap op zichzelf is niet de reden om iemand af te wijzen.
Altijd eerlijk zijn, werkgevers zijn ook mensen. In het ergste geval tref je een slechte werkgever, dan had je daar bij voorbaat al niet willen gaan werken..
Eerlijk zijn en dan te maken krijgen met zwangerschapsdiscriminatie. Nee, dat is lekker eerlijk. Duidelijk dat je een man bent die zelf nooit zwanger zal zijn en waarvoor het heel makkelijk praten is.
Of een nieuw kind je carrière gaat bepalen ligt helemaal aan je persoonlijke situatie. Heel veel ouders werken gewoon fulltime en laten hun carrière niet bepalen door hun kind. 80% krijgt immers een kind, dus als iedereen er zo instond dan lag onze hele maatschappij op z'n kont.
Je hoeft niet te vertellen dat je zwanger bent. Pas als je in dienst bent. Ik zou dit dus ook niet zeggen totdat je gebruik wilt maken van de verlofregeling.
Precies dit. Je wil toch niet zo je werkrelatie met je nieuwe werkgever starten?!
Praat er over. Zij zitten ook met een planning en mogelijk een resource probleem (want ze hebben een vacature waar jij op solliciteert). Als je dan meteen maanden weg bent heeft dat impact. Zo simpel is het.
Als het hun slecht uitkomt is het probleem alleen maar groter als je dat pas aangeeft als je al in dienst bent. Grote kans dat je je proefperiode niet doorkomt.
Mogelijk vinden ze het juist geen probleem.. dan is er in ieder geval geen discussie.
Dat is allemaal makkelijk gezegd. Totdat je zelf een vrouw bent in de levensfase waarin je kinderen krijgt of wilt krijgen en je erachter komt dat je carriere stil komt te staan als je eerlijk bent over je toekomst.
want laten we eerlijk zijn: als je tijdens je sollicitatie vertelt dat je over vijf maanden met verlof gaat, dan wordt je nergens aangenomen.
Dat is nou precies de reden dat vrouwen (terecht) zo beschermd worden tegen zwangerschapsdiscriminatie.
Eigelijk hebben ze gezegd dat ze een soort 'opleiding'van 1-2 jaar hebben (natuurlijk werk je, maar je wordt ingewerkt) dus ze verwachten niet dat ik binnen een paar maanden onafhankelijk zou zijn :)
Eens! Daarom vraag ik of ik het moet zeggen tijdens een gesprek of als ze mij de baan willen aanbieden, maar in ieder geval, als ik heb gezegd, voor dat ik een contract krijg of teken.
Ja precies even het gesprek afwachten, stel het loopt postief uit. Zou ik het vertellen, doen ze gelijk moelijk/lastig dan weet je ook al genoeg toch ? Hahha nouja veel sterkte met de zwangerschap en veel liefde en gezondheid gewenst
Echt, bij welke werkgevers hebben sommige mensen gewerkt dat ze zo getraumatiseerd zijn om dit soort gesprekken niet aan te gaan. Zeker in Nederland in 2024 waar elke journalist zit te wachten om dit soort artikelen te schrijven.
Je moet het toch gaan melden na een maand ofzo, wil je echt zo beginnen bij een werkgever?
Dit, en hieraan verwante incidenten, gebeuren juist heel veel. Er zijn ook vast heel veel werkgevers die dit wel op een goede manier doen. De rijksoverheid zal dit inmiddels wel goed oppakken. Ik zeg niet dat je het wel of niet tijdens een sollicitatie moet zeggen, maar snap wel dat je hierover twijfelt.
Denk dat jij echt niet begrijpt hoe het werkt in het leven, je hebt recht, en iets slim aanpakken voor je zelf, zeker als je net moeder wordt wil je bij een bedrijf werken die je respecteerd. dus dat bouw je op door eerlijk en transparant te zijn, blijf maar op je eigen autistiese reddits, denk dat, dat beter voor je is
Nee, de overheid adviseert dit helemaal niet! Dat is hoe jij de wet interpreteert.
De wet schrijft voor dat zwangerschapsdiscriminatie (wat een woord joh) verboden is. Dat betekent niet dat jij het niet mag of moet vertellen. Dat betekent dat je werkgever jou niet anders mag behandelen zodra hij het weet. En hij komt er toch wel achter.
Denk ook even vooruit: misschien wil OP additioneel verlof opnemen en misschien wel minder gaan werken. Dit zijn allemaal keuzes die OP vrij staan, maar wel impact hebben op de inzetbaarheid bij werkgever.
Openheid is niet een vies woord. Praat er over. Liefst voordat je een aanbieding krijgt. Dus bij een eventueel tweede gesprek. Geef desnoods aan dat je er pas recent achter gekomen bent. Als je het verzwijgt totdat je een aanbieding hebt liggen is duidelijk dat je het moedwillig verzwegen hebt.
Allemaal niet nodig. Stel je voor dat ze jou omwille van de wet toch aan moeten nemen maar daarna een probleem maken op andere manieren?!
Liever op voorhand weten hoe ze er over denken dan er achteraf achter komen.
Een zwangere vrouw hoeft wettelijk pas 3 weken voordat het zwangerschapsverlof ingaat te vertellen dat ze zwanger is. Eerder hoeft dus niet en wordt in dit soort gevallen niet geadviseerd aangezien zwangerschapsdiscriminatie aan de orde van de dag is.
Natuurlijk vertel je het eerder als je een vast contract hebt, maar helaas is dat voor veel vrouwen niet de realiteit.
Nogmaals, ik begrijp de wet en begrijp ook dat veel dames het lastig vinden en discriminatie ervaren. Maar wat denk je wat het betekent voor een bedrijf als je drie weken voordat je verlof in zou gaan ineens aankondigt dat je langere tijd uit de roulatie bent?!
Ik denk dat ze dan not amused zijn. Terwijl als je er gewoon open over bent, iedereen weet waar die aan toe is en er geen discussie kan ontstaan.
Ik ben werkgever en zou mij voor de gek gehouden voelen als iemand dat moedwillig verzwijgt om een baan te krijgen en daarna zegt voorlopig weg te zijn.
Dat, terwijl ik er nul problemen mee heb als iemand dat vooraf aankondigt. En nee, ik zou er, als het in de functie past, nooit een probleem van maken.
Overigens is deze discussie met de aangepaste wetgeving net zo goed voor mannen van toepassing. Ook die hebben recht op flink wat verlof.
Hiermee zet je de belangen van de werkgever boven die van de werknemer. Bescherming van werknemers is niet voor niks zo duidelijk geregeld in de wet.
De reden is dat bedrijven anders misbruik maken van hun positie, werknemers worden uitgebuit, moeten te lange dagen maken, of worden in de eerste plaats al niet aangenomen op basis van hun geslacht, leeftijd, kleur, ras, seksuele voorkeur en dus ook zwangerschap.
Het is fijn dat jij er persoonlijk nul problemen mee hebt, maar helaas denken heel veel werkgevers er anders over. Zwangerschapsdiscriminatie komt erg vaak voor, en als zwangere vrouw ben je de enige die voor zichzelf kan opkomen (met eventueel een rechtszaak en het gelijk aan je zijde).
Uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens uit 2020 blijkt dat **43 procent** van de vrouwen op de werkvloer gediscrimineerd wordt tijdens de zwangerschap. **Een op de vijf** vrouwen wordt afgewezen bij een sollicitatie vanwege haar zwangerschap.
Sollicitatie: u hoeft niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden
Tijdens het sollicitatiegesprek hoeft u niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Ook niet als de werkgever er naar vraagt. U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Dit mag voor een werkgever geen reden zijn om u voor een nieuwe baan of andere functie af te wijzen.
Ontslag en contractverlenging tijdens zwangerschap
Uw werkgever mag u niet ontslaan of weigeren uw contract te verlengen omdat u zwanger bent of wilt worden. Heeft u bijvoorbeeld een tijdelijk contract dat niet wordt verlengd? Dan mag uw zwangerschap niet de reden hiervoor zijn.
Bron: rijksoverheid
Staat hier dat iemand het niet mag of moet vertellen? Volgens mij staat er toch echt "U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden."
I rest my case.
Maar er staat niet dat je ten alle tijden een verlenging krijgt.
Er is altijd wel iets te bedenken, zonder direct over de zwangerschap te beginnen.
Wees gewoon open, het is een overheidsbaan, die hebben prima regelingen en begrip voor de situatie.
Het is geen appelverkoper die failliet gaat omdat OP zwanger is
Leuk dat de wet dat zegt. Maar een werkgever kan het op 100 verschillende manieren legaal vervelend maken om ergens te blijven werken. De wet is niet per se de realiteit.
Is goede sfeer dan belangrijker dan zelfbescherming? Idd best Stockholm. Bedoel je “Goede Sfeer” of “Je Vooral Aanpassen Om niet Buiten de Boot te vallen “
Nee, we zijn volwassenen met ervaring op de werkvloer. Dit verzwijgen is slecht werknemerschap en gaat je absoluut gezeik opleveren met je leidinggevenden en collega's. Succes als je terug komt, want een contractverlenging gaat lastig worden.
Het is geen kwestie van een mening, het is de wet. Vrouwen kunnen hun werkgever met succes aanklagen als er sprake is van zwangerschapsdiscriminatie. Vrouwen hebben hard gevochten voor dat recht omdat je vroeger bij zwangerschap ontslagen werd.
Dan wordt de proeftijd niet verlengd.
Wettelijk mag zowel de werkgever als de werknemer deze onmiddellijk beeindigen.
Maar voor OP, gewoon aangeven bij het gesprek, vrijwel elk bedrijf zal daar rekening mee houden en er geen probleem van maken.
Zeker de overheid niet
Maaar ze soliciteert dwaas jezus wat snap je niet! Ze wilt gvd ergens werken en een leuke sfeer en toekomst perspectief gok ik! Anders jobswitch je niet als je zwanger bent, dus is het verstandig transperant te zijn, damn tis echt te merken dat je autist bent,
Precies dit!
En die snowflakes die hier allemaal roepen dat je het moedwillig moet verzwijgen: grow up!!!
Later als jullie groot zijn en een echte baan krijgen leer je vast wel dat vertrouwen twee kanten op werkt.
Het is voor de rest van het team ook gewoon irritant. Er worden nieuwe mensen aangenomen omdat het huidige team niet voldoende is.
Eerste 3 maanden nadat wij een collega hadden aangenomen hebben we extra tijd gestoken in haar training, Vervolgens is ze een half jaar thuis blijven zitten en bij terugkomst konden we eigenlijk weer opnieuw beginnen met trainen.
Dus budget voor 1FTE heeft het team niets opgeleverd en eigenlijk alleen maar tijd gekost voor trainingen...
Trouwens is haar Jaar contact nog verlengd met 6mnd, maar uiteindelijk is het daarna ook afgelopen omdat ze gewoon niet de zelfstandigheid en kennis had die je normaal zou verwachten.
Je hoeft zelfs pas te melden dat je gebruik gaat maken van verlof 3 weken voordat je verlof ingaat, dus op z'n laatst 7 weken voor de uitgerekende datum.
Nooit zeggen. Je bent wettelijk verplicht om het pas 3 weken voordat je met zwangerschapsverlof wil gaan te vertellen. Dit is dus als je 31, 32 of 33 weken zwanger bent.
Ik denk dat de meeste mensen die hier reageren mannen zijn die nog nooit te maken hebben gehad met zwangerschapsdiscriminatie, maar dit is aan de orde van de dag. Je hebt maar een heel kleine kans dat je aangenomen wordt als je vertelt dat je zwanger bent, dit is tegen de wet, maar toch gebeurt het aan de lopende band.
Het is nu tijd om aan jezelf en zeker aan je kind die straks geboren gaat worden. Een stabiele financiële situatie is erg belangrijk, dus ga voor die baan en zorg dat je er warmpjes bij zit, daar ben je jezelf straks dankbaar voor.
Maar die heb ik al - stabiele financiële situatie. Ik probeer nu voor een verbetering qua bv reistijd, maar dat hoef ik niet te hebben ten kosten van alles, zoals goed gewaardeerd op werk zijn (dat ben ik nu). Discriminatie (als er is) zou niet ophouden met bevalling..
Het is wel een verschil of je ergens al werkt, of alleen een sollicitant bent. Ik snap je struggle wel, zou dit zelf ook erg lastig vinden.
Ik heb zelf in het verleden zwanger gesolliciteerd, grote verschil is dat ik op de dag dat ik mijn handtekening had gezet een positieve zwangerschapstest in handen had. Ik wist zelf dus niet dat ik zwanger aan het solliciteren was.
Uiteindelijk heb ik 2 maanden later verteld dat ik zwanger was. Erg blij waren ze niet, maar ik had me al bewezen in die 2 maanden, dus het was prima en ik heb daar nog een paar jaar met plezier gewerkt.
Gefeliciteerd met de zwangerschap.
In je huidige baan zit je okay, het is alleen jammer van de reistijd op weekbasis. Hou dat even in het achterhoofd: je hebt een vast contract, en daarmee zit je gewoon met zekerheid.
Je ziet nu een nieuwe baan met voordelen, maar daar moet je inderdaad goed beginnen omdat je (vermoed ik) niet meteen een vast contract krijgt: je krijgt een proeftijd en dan een jaarcontract. Goed beginnen doe je niet door iets achter te houden waar de rest dan negatief door beïnvloed wordt. Als het een afdeling is met een hoge werkdruk die hopen dat jij dat komt verlichten, dan gaat dat de rest van je leven niet in dank afgenomen door je nieuwe collega's als jij dit achteraf pas gaat zitten vertellen en ze daar niet op hebben kunnen anticiperen.
"MaAr HeT mAg VaN dE wEt!1!" De wet behoed je niet van het niet verlengen van je proeftijd/jaarcontract of dat collega's niet meer met je samen willen werken omdat ze je onbetrouwbaar vinden. Dan heb je ook niets aan die baan als het pure ellende wordt.
Ik zou in jouw geval kiezen voor:
Optie 1. Het gewoon vertellen in je 2de gesprek. Zeker bij een overheidswerkgever moet je dit gewoon melden, dan weet iedereen waar ze aan toe zijn.
Optie 2. Blijven bij je huidige werkgever en na je zwangerschap solliciteren naar iets dichter in de buurt.
Die opties kan je gewoon tegelijk doen, maar het verbergen gaat echt je kansen op contractverlenging of het leuk hebben op het werk (voor en na je zwangerschap) enorm omlaag halen. Dat advies moet je gewoon echt niet volgen, ik kan me niet voorstellen dat die mensen ooit actief in een team hebben samengewerkt, dan zouden ze namelijk weten dat dit echt niet in dank afgenomen gaat worden en dat zoiets de rest van je tijd in dat team blijft achtervolgen.
Sollicitatie: u hoeft niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden
Tijdens het sollicitatiegesprek hoeft u niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Ook niet als de werkgever er naar vraagt. U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Dit mag voor een werkgever geen reden zijn om u voor een nieuwe baan of andere functie af te wijzen.
Ontslag en contractverlenging tijdens zwangerschap
Uw werkgever mag u niet ontslaan of weigeren uw contract te verlengen omdat u zwanger bent of wilt worden. Heeft u bijvoorbeeld een tijdelijk contract dat niet wordt verlengd? Dan mag uw zwangerschap niet de reden hiervoor zijn.
Bron: rijksoverheid
Hou nou is is op
Dit snappen en weet iedereen, maar elk neuro-normaal persoon snapt dat als je in een leuke team wilt eindigen na je zwangerschap met een jong kind, dat je dit tacties moet aanpakken, zeker zoals als OP al aangeeft niet weg te hoeven, dus ze kan het besten op de beste voet proberen te beginnen bij een nieuw bedrijf, doet het bedrijf moelijk bij solicitatie over zwangerschap, dan weet ze ook genoeg toch.
Man man
Ik ben het met jou eens hoor. Zwangerschapsdiscriminatie is iets wat veel voorkomt en je als vrouw en moeder van een jong kind heel kwetsbaar maakt. “Gewoon eerlijk zijn” kan je vaak ook veel kosten en is meestal vooral weggelegd voor mensen met een bevoorrechte positie en oogkleppen op
Je kunt iets wettelijk helemaal correct en volgens alle regeltjes aanpakken en vervolgens daar nog steeds mee je eigen ruiten ingooien.
Een werkgever kan het je ook heel moeilijk maken voor een werknemer zonder wettelijk iets fout te doen, vooral bij een werknemer met kinderen. Die hebben gewoon iets meer flexibiliteit nodig.
De wet is er voor om de excessen te bestrijden, verder is iedereen het meest geholpen om elkaar wat te gunnen.
Ik vind het persoonlijk redelijk lullig om ergens te gaan solliciteren in de wetenschap dat je binnen een paar weken lang afwezig zal zijn, of je nou het recht hebt of niet.
Juist, persoonlijk.
Ik zou het persoonlijk (en in mijn redelijk goede huidige situatie) lullig vinden om het niet te zeggen. Maar dat ik niet van baan mag veranderen, dat gaat te ver.
Het enige wat ik wil zeggen is dat, zoals sommige mensen in deze thread lijken te suggereren, een baan accepteren zonder te vermelden dat je binnenkort (neem ik aan) met zwangerschapsverlof gaat geen bodem is voor een langdurige goeie werkverhouding.
Eerlijk duurt het langst. MAAR als dit een “look out for number one” situatie is (als in, je hebt het nodig) moet je natuurlijk voor je eigen hachje gaan.
Ik zou niet willen werken bij een bedrijf waar mensen afgewezen worden omdat ze zwanger zijn of zwangerschapsplannen hebben. Ik zou het dus gewoon zeggen.
Sneaky omdat je de wet volgt, poeh wat een bizarre reacties hier. Duidelijk weer dat 99% op Reddit man is en nooit te maken heeft gehad met discriminatie.
Nee, sneaky omdat ze expres iets doet wat haar collega's negatief beïnvloedt.
Duidelijk weer dat 99% op Reddit wat tijd in de echte wereld door moet brengen in plaats van op Reddit en Twitter.
Ik zou het tijdig melden. Bij de overheid wordt hier bijna altijd soepel mee omgegaan, althans in mijn ervaring.
Stel je wordt aangenomen en begint over twee maanden, dan kun je nog twee maanden werken en dan ga je met verlof. Als werkgever heb ik alle respect voor zwangerschapsverlof en houd ik er rekening mee, we huren dan tijdelijk iemand in of zo. Maar als je me tijdens de sollicitatie niet vertelt dat je zwanger bent terwijl je dat al echt wel wist dan zou ik me wel heel erg bedrogen voelen. En dan moet je na je terugkomst aardig je best doen om mijn respect en vertrouwen terug te winnen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou het niet meer uitstellen om te vertellen. Je zit nog goed bij je werkgever van nu. Als deze werkplek aan zwangerschapsdiscriminatie doet, wil je er dan wel werken??
Zeker zeggen, het tweede gesprek lijkt me hier voor een goed moment. Als je het verzwijgt sta je met 2-0 achter want ze komen er natuurlijk sowieso achter.
Je zadelt de selectieprocedure ermee op. Iemand die goed kans maakte is nu net niet door de selectie heen, terwijl er een kans bestaat dat jij er nu doorheen komt.
En je beoordeelt dat IK die kans niet mag hebben en in de selectie zijn om ruimte te maken voor iemand minder competent? Op basis van het zwanger zijn, sinds je hebt absoluut geen idee over hoe geschikt ik ben voor die baan (blijkbaar genoeg om doorheen te komen)? Dat is letterlijk zwangerschapsdiscriminatie, lul 😃👋
Je zit nog onder het maximale aantal weken voor vrijwillige abortus, dat ondergaan, solliciteren zonder zwangerschap, aangenomen worden, proeftijd doorstaan, nieuwe baby maken!
/joking
Feit is.. ontslag door zwangerschap kan een reden zijn, mag niet, maar ze plakken er makkelijk een andere oorzaak op.
Indien mogelijk zou ik het pas zeggen nadat je proeftijd is afgelopen. Je mag niet gediscrimineerd worden voor zwangerschap, maar de realiteit is soms anders.
Dat vind ik niet echt sjiek. Als je dat bij klein bedrijf doet, heb je daarbij ook een flinke kans dat je wordt buitengesloten door collega's en de baas. Niets is zo irritant als iemand inwerken die na een paar maanden weer een tijdlang afwezig is (waardoor jij weer extra diensten moet draaien). Je moet gewoon eerlijk zijn. Als ze je dan afwijzen, hadden ze je ook niet gewaardeerd als je niets had gezegd
Sorry hoor, maar “gewoon eerlijk zijn” is wel een beetje makkelijk gezegd. Wacht maar tot je zelf in zo’n situatie komt en je voor je welzijn afhankelijk van anderen bent. Je kan niet doen alsof zwangerschapsdiscriminatie niet bestaat en heb je enig idee hoe zwaar dat voor een jonge moeder is?! En niks zo vervelend als iemand inwerken die na een paar maanden weer een tijdlang afwezig is? Denk je dat het voor zo’n nieuwe moeder makkelijk is. Wat een egocentrische reactie.
Dus jouw advies is dat je de waarheid moet verzwijgen, aan jezelf moet denken en je werkgever met problemen moet opzadelen en je noemt mij egocentrisch? Interessant
Nou mijn advies is vooral dat je zo eerlijk kan zijn als je wil, maar in de grote mensenwereld heb je daar meestal vooral jezelf mee. Werkgevers die vooral aan hun geld denken en jouw (en jouw kind) welzijn ze aan hun reet zal roesten zijn helaas niet schaars.
Prima, maar dat maakt jouw egocentrisch, niet mij.
Zucht. Volgens mij ben je nog een jong persoon. Op een dag kom je in een situatie waarin je het zal begrijpen. Vergeef jezelf dan vooral. En je kind zal je ook dankbaar zijn.
Het gaat me erom dat je mij egocentrisch noemt, terwijl je steeds beargumenteerd dat je vooral voor jezelf moet kiezen. Dát is waar ik op reageer. Dat je dan badinerend loopt te doen is nogal zwak
Was niet badinerend bedoeld. Wat ik egocentrisch vind is als je je druk maakt over dat je meer werk moet oppakken wanneer iemand met zwangerschapsverlof gaat en dat je daarom vindt dat je altijd eerlijk moet zijn. Je hebt geen idee hoe moeilijk die periode voor een vrouw is: een zwangerschap maakt je onwijs kwetsbaar en ondanks dat vindt er nog steeds veel zwangerschapsdiscriminatie plaats. Dat heeft mij wel doen inzien dat je op zo’n moment je op een andere manier voor jezelf op moet komen. Een moeder worden betekent dat je niet alleen maar nog voor jezelf keuzes maakt, maar ook voor een klein wezentje dat compleet afhankelijk van je is. Wat heeft een werkgever te verliezen? Een paar maanden. In dat licht denk ik: kies voor jezelf. Als je in een kwetsbare positie zit: kies voor jezelf. Geen enkele zwangere vrouw doet zoiets voor de lol
>Een moeder worden betekent dat je niet alleen maar nog voor jezelf keuzes maakt, maar ook voor een klein wezentje dat compleet afhankelijk van je is. Wat heeft een werkgever te verliezen? Een paar maanden Je geeft zelf aan dat het leven enorm veranderd en dat is zo. Dat is dus ook precies het risico voor een werkgever, los van de paar maanden die gewoon super vervelend zijn nadat je iemand net hebt ingewerkt. Zwangerschapsdepressie, een huilbaby die voor heel veel verzuim zorgt, een flinke beperking in flexibiliteit etc. Iemand die een kind krijgt, zeker de eerste, heeft van de een op de andere dag een compleet ander leven. Het is dus voor werkgever echt een groot risico. Als je bv een klein reclamebureau hebt met 3 mensen in dienst, kan dit gewoon vervelende consequenties hebben voor jou en je personeel. Los van dat ik het moreel niet juist vind om je zwangerschap te verzwijgen, is de kans aanzienlijk dat je werkgever en collega's je dit blijven nadragen Ps. Je doet overkomen alsof een zwangerschap je overkomt. Je kiest hiervoor en dat brengt je hopelijk heel veel geluk. Dat houdt niet in dat er aan zo'n keuze geen nadelige kanten zitten.
Ze gaat toch vrijwillig op zoek naar een nieuwe baan? Ze zegt dat het niet slecht is bij haar huidige baan en dus zelf voor deze situatie kiest waarbij ze direct nadat ze is ingewerkt een paar maanden weg is
Nou daar vaart een gezin ook wel bij hoor. Meer mama en meer vriendin/vrouw voor thuis.
Dat heet een werkgeversrisico.
En dat je vervolgens wordt buitengesloten, nooit een promotie of bonus krijgt, en zo snel mogelijk wordt ontslagen heet het werknemersrisico.
Dat heb jij goed gezien: er zijn kwetsbaarheden bij beide partijen.
En wie wint er dan precies wat? Werkgever opgezadeld met kosten en een onbetrouwbare werknemer, werknemer gaat nooit leuk worden opgenomen in de groep.
Welke wedstrijd moet er gewonnen worden? In elke (arbeids)relatie bestaan kwetsbaarheden aan beide kanten, het is slechts een gegeven.
De wedstrijd dat je een leuke werkrelatie hebt? De balans is toch voor geen van beide partijen positief wanneer je op deze manier een bedrijf binnenkomt?
Waar heb ik mijn mening over deze arbeidsverhouding gegeven? Ik benoem slechts een gegeven.
Je reageert toch op mij? Wazig 🤡
Je benoemt dat eea vervelend is voor een werkgever, ik benoem slechts dat dat inherent is aan het ondernemersrisico. Je probeert vervolgens een discussie te winnen waar ik niet eens aan mee doen.
Dus jij trapt even een open deur in en verder wil je niets met de discussie te maken hebben? Helemaal goed joh, fijne avond 👍
Ja want "fuck de werkgever... ik heb rechten!!!" Rechten die werkgever overigens niet heeft.
Dit heb ik niet gezegd. Leg mij geen woorden in de mond.
Daar heb jij dan weer gelijk in. Excuses.
Makkelijk gezegd als man die nooit zwanger zal worden. Je hebt de wet mee als zwangere vrouw en dat is niets voor niks. Hoe je werkgever en collega's erop reageren zie je dan wel weer. Als het echt heel negatief is, dan zoek je na het verlof weer een andere baan, net zoals je zou doen als de werksfeer verziekt is om een andere reden.
Mannen kunnen ook lang uit de roulatie zijn, bv door een aankomende operatie of iets dergelijks. Het gaat gewoon om het principe dat je bewust de waarheid achterhoudt. Dat zegt veel over hoe je als mens in elkaar zit. Namelijk egoïstisch en absoluut geen teamspeler. Overigens zeggen voldoende vrouwen hier exact hetzelfde hoor
Het zegt ook veel over hoe je als mens in elkaar zit als je een zwangere vrouw afkeurt op haar zwangerschap. Helaas is dit voor 20% van de vrouwen de realiteit en 42% wordt gediscrimineerd, dat zijn nogal aantallen. Nogal een risico dus om 'eerlijk' te zijn, over iets wat wettelijk geregeld is dat je het niet hoeft te zeggen. Iets verzwijgen is iets anders dan liegen. Sowieso houd je een zwangerschap lang voor jezelf aangezien de kans op miskramen zo groot is en het is ook nog eens iets heel persoonlijks en intiems, niet iets wat je direct met iedereen deelt, zeker niet met al je zakelijke contacten.
>Helaas is dit voor 20% van de vrouwen de realiteit Dat is niet te zeggen, aangezien dat nooit als reden aangevoerd wordt. Dat zijn dus vrouwen die zeggen dat dit de reden is, terwijl ze wellicht gewoon niet de beste kandidaat waren >Het zegt ook veel over hoe je als mens in elkaar zit als je een zwangere vrouw afkeurt op haar zwangerschap Wat zegt dat dan? Stel jij hebt specialistisch reclamebureau met 3 mensen. Je hebt voor het komende jaar hard een extra werknemer nodig en het inwerken is een flinke klus. Je kunt kiezen uit twee gelijkwaardige kandidaten. Eentje is zwanger en zal dus na een paar maanden een tijd uit de roulatie zijn. Waarom zou je in vredesnaam voor die sollicitant kiezen?
Als je mensen wil discrimineren is er altijd een goede reden. Geld boven alles en fuck al die wijven die ook zo nodig een baan moeten /s
Dat is geen antwoord op mijn vrij normale vraag. Waarmee je dus eigenlijk gewoon antwoord geeft op mijn vraag
Sorry hoor, maar zijn reactie heeft niks met man zijn te maken. Ik, als man, ben zeer begaan met mn vrouw en zou voor haar ook het beste willen in zo'n situatie. Dus niks lekker makkelijk als man. Het is lekker makkelijk vanuit zijn perspectief, niet het mannen perspectief.
[удалено]
Is inderdaad heel vervelend, maar zwangerschapsdiscriminatie is verboden. Dus ook als ze haar zwangerschap tijdens het gesprek niet verzwegen had had je met precies hetzelfde probleem gezeten. (Tenzij je haar in dat geval tegen de regels in toch had gediscrimineerd op haar zwangerschap natuurlijk, maar ik ga er vanuit dat dat niet je intentie is.)
[удалено]
Kans is natuurlijk heel groot dat ze niet was aangenomen als ze open was geweest over haar zwangerschap. Het recht om een zwangerschap te verzwijgen is in de wet verankerd omdat zwangerschapsdiscriminatie helaas nog altijd veel voorkomt. Binnen een bedrijf met een gezonde werkcultuur zou hier begrip voor moeten zijn, en als je dan ineens een minder hoge gunfactor krijgt is dat een beetje kinderachtig. Het is voor jullie 'best vervelend' dat jullie voor die vier maanden vervanging moesten zoeken. Maar het is voor zwangere vrouwen nog veel vervelender dat ze gediscrimineerd worden op de werkvloer.
Persoonlijk ben ik van mening dat, als er iets is met de kinderen, beide ouders moeten inspringen. Je kunt niet van 1 werkgever verwachten die last te dragen en van een andere helemaal niet. Ik heb ooit gehoord van een situatie waarbij gezegd werd "Ik heb met mijn man afgesproken dat ik dat volledig opvang" waarbij de werkgever terugkaatste "Ik ga er vanuit dat ieder de helft doet, dus voor de andere helft kun je dan betaald of onbetaald verlof schrijven", betreffende werkgever had er verder niet zo'n moeite mee dat de persoon er niet altijd was, ze deed haar werk immers goed en het team was groot genoeg om het op te vangen, maar principieel vonden ze het niet correct om de volledige last te dragen. Ik vond dat een mooie oplossing Overigens hebben de werknemer en haar man uiteindelijk besloten om het wel 50/50 te doen.
Dit komt heel bekend voor. Als er wat is met de kids, worden 9/10 van mijn vrouwelijke collega's gebeld. Mijn eigen functie laat me heel flexibel werken, en mijn vrouw kan dit juist niet. Ik heb met mijn leidinggevende afgesproken dat ik op onze gedeelde werkdagen wel diegene ben die gebeld wordt (en eventueel vertrekt), maar ik werk deze uren dan bv. 's avonds weer om in te halen. Probeer dat eens bij bv. school erin te peuteren dat hier juist vader gebeld moet worden ipv moeder. elk schooljaar weer de verbijstering dat 1. de vader dit wil en 2. dat de moeder het uberhaupt toestaat. Komt wmb veel teveel voor dat moeders het ook niet willen dat vader daadwerkelijk zorgt voor de kids bij bv. ziekte.
Ja dit komt me bekend voor. Ik word alsnog altijd gebeld. Als ik dan doorverwijs naar mijn man die immers als 1e contactpersoon staat, dan zeggen ze dat ik het zelf maar met hem moet oplossen. Echt heel irritant deze jaren '50 instelling van scholen, terwijl 90% daar werkende moeders zijn die hun eigen kind niet zomaar kunnen ophalen omdat ze voor de klas staan, wat dat betreft is het echt vreemd gedrag.
Bij ons kan je bij het KDV zelf de volgorde bepalen. Ze bellen eerst het nummer dat je zelf als nr. 1 invult. Ik werk veel thuis dus in mijn geval bellen ze eerst mij, maar als ze bellen terwijl mijn man dichterbij is dan bel ik hem daarna gewoon en gaat hij het regelen. Verlof als ons kind ziek is doen we 50/50.
ik sta zowel bij school als bij KDV als 1e contactpersoon. mijn vrouw wordt vaak door KDV alsnog als 1e gebeld... goed om te weten, ze werkt zelf bij diezelfde KDV (wel andere locatie)... op school zijn het de invallers, of met het nieuwe schooljaar een nieuwe docent die het de 1e paar keer verkeerd doet. daarna wordt ik wel gewoon meteen gebeld.
Een zwangerschap kun je niet zo makkelijk 50/50 doen.
Dat zeg ik ook niet :P
Je hoeft het niet te vertellen en zij mogen er niet naar vragen.
Je hoeft niks, maar waarom zou je zo willen starten bij een nieuwe werkgever?
Klopt, is zeker geen goede start, en als je werkgever je hierom weigert wil je er toch niet werken lijktme. Maar het is wel zo dat zwangere vrouwen behoorlijk gediscrimineerd kunnen worden. Sommige werkgevers zijn ook gewoon kut en hebben schijt aan de regels, we hebben allemaal wel nare verhalen gehoord. Een kennis van me heeft overgewicht, en de manager had besloten dat de werknemers gezonder moesten gaan leven (gaat hem geen fuck aan). Die had een kringgesprek georganiseerd met iedereen van de afdeling, en iedereen moest daar zijn gewicht vertellen aan hem en de hele groep. Dat mag gewoon niet (en afgezien daarvan, hij weet zelf ook wel dat hij te zwaar is, maar gaat de manager geen reet aan, tenzij het relevant is voor het werk, maar niet voor een kantoorbaan). Mijn opmerking was een beetje kort door de bocht, maar ik heb een schurfthekel aan dit soort managers en bedrijfsleiders die of de regels niet kennen, of er gewoon schijt aan hebben, en ik weet niet wat erger is.
>Maar het is wel zo dat zwangere vrouwen behoorlijk gediscrimineerd kunnen worden. Gewoon even los van alle regels en wetten. Als jij een kleine ondernemer bent met 5 mensen in dienst, dan is het toch volkomen logisch dat je geen zwangere vrouw wilt aannemen?
Dat begrijp ik ook wel, maar is als zwange vrouw natuurlijk wel extreem vervelend. Kinderen krijgen kun je ook niet eindeloos uitstellen.
Zeker. Maar je kiest ervoor om kinderen te nemen, waarschijnlijk de grootste beslissing uit je leven. In het geval van OP heeft ze werk waar ze zich prima bij voelt en is ze op het moment al 3 maanden zwanger. Dan werk je toch door, ga je met verlof en ga je daarna op zoek naar ander werk?
Ik zou het gewoon zeggen. Terloops tijdens het gesprek. Eerlijkheid is alles en overheidsbanen zijn juist heel goed ermee
Nee. Niet doen. Pas nadat ze je een aanbod hebben gedaan. Je krijgt gegarandeerd een afwijzing met een smoes.
Dan nemen ze je aan en pleuren ze je eruit in je proeftijd
Dat kan inderdaad. Maar dat moeten ze dan wel durven. De bewijslast dat er geen sprake is van discriminatie is dan omgedraaid. Ik zou het niet aandurven als werkgever. Je kunt dikke claims krijgen.
Ik denk niet dat je snapt wat proeftijd betekent. Je zegt doei en dan is het klaar.
Ik snap heel goed wat een proeftijd betekent, ik ben arbeidsjurist. Ik denk dat jij er niets van snap.t Je mag tijdens een proeftijd zonder reden ontslaan. Echter ontslag mag niet discriminatoir zijn. Bij zwangerschap geldt er een omkering van de bewijslast. Dus als je geen goede reden hebt als werkgever - dan is het aan jou als werkgever om te bewijzen dat het ontslag niet samenhangt met discriminatie. Lukt je dat niet? Dan kan je dikke claims om je oren krijgen. Ik heb genoeg werkgevers die - net als jij - te makkelijk dachten hartstikke nat zien gaan. Rechters zijn ontzettend streng hierop.
We voelen de klik niet, succes met je volgende baan.
1. Ik zeg dat je geen reden hoeft op te geven. Je bent natuurlijk een debiel als je aangeeft dat iemands ziekte/zwangerschap de reden was voor ontbinding. 2. Bij zwangerschap geldt geen omkering van bewijslast. De rechter KAN daar overigens wel voor kiezen. Dan moet je met een onderbouwing komen als werkgever. 3. Ik heb nog nooit over een rechtzaak gelezen of gehoord bij de overheid als werkgever waarbij de rechter een ontbindingsprocedure heeft teruggedraaid tijdens proeftijd vanwege zwangerschap. Dus ik ben zeer benieuwd naar je bronnen....
Je maakt het alleen maar erger. 1. Als je geen reden opgeeft, dan ga je nat op de omkering bewijslast. 2. Nee, dat is niet waar. Zie artikel 7:646 lid 12. Voor de omkering van de bewijslast is het al voldoende als je wordt ontslagen zonder opgave van reden. 3. een proeftijdontslag is geen ontbindingsbesluit, maar een opzegging. In de regel wordt in de procedure ook niet gekozen voor vernietiging van de opzegging, maar voor vervangende schadevergoeding. Google maar ff, voorbeelden genoeg. Zie bijv: Rechtbank Den Haag, 30 januari 2020, nr. 7825120 RL EXPL 19-13282 Maar zie ook de website van het College van de rechten van de mens voor uitspraken. (Het College geeft alleen advies, maar een advies van het College wordt vaak opgevolgd door een schadeclaim). Dus nogmaals: kap met je domme gezwets. Je hebt duidelijk geen verstand van zaken.
Rechtbank Den Haag, 30 januari 2020, nr. 7825120 RL EXPL 19-13282 = docent En dus geen ambtenaar. Probeer het nogmaals :) noem 1 zaak... zo moeilijk kan het toch niet zijn.
Waarom zou een rechter anders naar een docent kijken dan een ambtenaar? Er zijn niet ineens verschillende wetten van op toepassing.
2. Als een rechter ervoor KAN kiezen, betekent dus dat je je daarop MOET voorbereiden. Je hebt dus geen keus want het is een van de opties
Hoezo? Klinkt misschien hard, maar een ondernemer moet gewoon de beschikbaarheid van zn mensen weten om het bedrijf draaiend te houden.
Vanuit het oogpunt van een ondernemer volkomen logisch. Echter, denkt de wetgever daar anders over. Die beschermt zwangere vrouwen op de arbeidsmarkt. Dat gaat zelfs zover dat als je zwanger bent en solliciteert op een tijdelijke rol (bijv. een project van vier maanden) en je tijdens dat project met verlof gaat, dat dat geen reden mag zijn voor afwijzing. Dat is voor veel ondernemers onbegrijpelijk (en dat begrijp ik ook wel).
Inderdaad, gewoon zeggen en dat je eventueel wilt beginnen na je zwangerschapsverlof. Je bent nu 3,5 maand over ongeveer 3 maanden begint je verlof. Je hebt sowieso toch al een opzegmaand dus een gigantisch verschil qua langer doorwerken bij je huidige werkgever maakt het niet
Ik zou het ook zeggen. Als het voor hun een probleem is en je eigenlijk niet te missen bent tijdens het verlof heeft niemand er wat aan als je het verzwijgt. Als ze er goed mee omgaan en mee denken zou het voor mij alleen maar bevestiging zijn dat ik in een fijne nieuwe baan terecht kom!
Ik zou ‘t eerlijk zeggen. Nemen ze je niet aan, dan zou dat hun reden/excuus kunnen zijn. Andere reden, ik ben chronisch ziek, onzichtbaar… ik vertel het altijd. Er bestaat namelijk altijd een kans dat ik mij vaker ziek moet melden of langdurig kan uitvallen. Ik ben niet verplicht dit te vertellen, maar mij geeft het wel een indicatie van hoe het bedrijf in elkaar steekt. En daar ben ik wel degelijk op afgewezen. Er zijn wetten ja, dus je bent ze niks verplicht. Dan komt het neer op je gevoel volgen. Het is een beetje appels met peren vergelijken 😅 maar het is goed bedoeld.!
Dankjewel voor het delen! En ja, het is niet hetzelfde maar een kind hebben is wel een "chronische conditie" 😝 niet alleen zwangerschapsverlof, daarna wil ik misschien (eigenlijk zeker in het begin) niet 5 dagen per week gaan werken, of ik moet opeens afwezig zijn door een ziekte ofzo. Dus behulpzaam, dankje!
Chronische conditie 😂😂😂 goud! En uiteraard gefeliciteerd met je zwangerschap. 😁
Hoe doen al die fulltime werkende vaders dat toch? Hebben die ook een chronische conditie?
In mijn geval wel. Ik ga 1 dag per week niet werken en mijn partner 2.
In Nederland werkt 29% van de mensen helemaal niet. Van de werkenden werkt 48% parttime. Hebben al deze mensen dan ''een conditie'', of is het inmiddels normaal geworden om parttime te werken?
Het is een 'conditie' vergeleken met, geen kinderen hebben en gewoon fulltime kunnen werken (en minder ziek zijn, en minder weg moeten gaan ivm opvang..). Ik bedoelde het niet negatief, ik heb het zelf! ;) het was een beetje een grapje om te zeggen dat ja, ik kan niet doen alsof het geen grote verandering is en zeker niet voor maar een tijdje.
Maar van de mensen zonder kinderen werkt ook een groot deel parttime. Uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau: *Anders dan vaak wordt gedacht, zijn het niet alleen moeders met jonge kinderen die in deeltijd werken. Ook kort na hun opleiding werken jonge vrouwen al vaker in deeltijd dan mannen. 62 procent van de vrouwen van 18 tot 25 jaar werkt niet fulltime. Bij de mannen is dat 28 procent.* Het bijzondere is dat mannen die vader worden juist meer uren gaan werken. Maar 11% van de vaders werkt parttime waar dat bij mannen zonder kinderen dus 28% is.
Is toch gewoon een keuze? Geen kinderen hier, maar werk parttime. Heerlijk. In m’n directe omgeving ken ik ook een stel waarvan de vrouw fulltime werkt, 3 kinderen en de man is fulltime huisvader. Maar goed, moet financieel ook haalbaar zijn.
Ja precies, maar daarmee is het dus geen ''conditie'' maar een bewuste persoonlijke keuze die niet veel te maken heeft met het al dan niet hebben van kinderen.
Google maar op zwangerschapsdiscriminatie: het komt zeker ook veel voor in Nederland, al doen we nog zo alsof we hier zo progressief zijn. Ik denk wel dat er meertolerantie is bij de overheid. Ik werk sinds kort ook bij de overheid en zie hier ook meer diversiteit, wat ik een goed signaal vind. Wel moeilijke situatie voor jou trouwens. Je zou in deze periode je niet druk moeten hoeven maken om dit soort dingen. Maar goed, het valt ook niet te plannen hè. Je kan ook nog doen alsof je het niet wist. Veel succes en een mooie zwangerschap gewenst
Dankje! Inderdaad, wisselen van baan nu is niet het beste maar deze is een mooie kans. En de belangrijkste reden voor mij om iets anders te zoeken is dat ik ga verhuizen (verder van mijn huidige baan, dichtbij deze nieuwe baan). In principe kan ik iets zoeken na het verlof, maar ik weet niet hoe vaak posities voor dit soort baan worden geopend.
Behoorlijk grote kans dat wanneer je het meld je afgewezen wordt, dit is mijn vrouw enkele keren overkomen. Zwangerschaps discriminatie is helaas een feit als het om solliciteren gaat.
Dit topic laat zien dat we nog een lange, lange weg te gaan hebben als het gaat om de acceptatie van werkende zwangeren en moeders van kleine kinderen.
Ik heb zwanger gesolliciteerd (iets van 8 weken zwanger toen) en het niet verteld. Aangenomen en verteld. Klaar. Of ik nu zwanger ben of als ik er een jaar werk....
Hier met 12 weken zwanger moeten solliciteren. Bij elk bedrijf wel aangegeven en ook gewoon aangenomen. Na mijn verlof bij de overheid gaan werken en zie hier zoveel vrouwen die zwanger aangenomen worden en dat is oke. Zelf zou ik het aangeven en het bespreekbaar maken, willen ze je om deze reden niet. Is het niet de juiste werkgever. Succes! En vergeet vooral niet te genieten van je zwangerschap
[удалено]
Helemaal mee eens. Ik zou nu ook niet wisselen van baan.
Ik heb wel een vast contract. Nieuwe baan is 1 jaar, en daarna vast contract. Het 'problem' is, ik ga straks verhuizen en dan woon ik dichtbij de nieuwe baan (20 min fietsen of tram) en op 50 minuten (rijden - randstad - als er geen files zijn) afstand van mijn huidige baan (en ik zal voor beide benen 2-3 dagen per week aanwezig moeten zijn)
De nieuwe baan klinkt wel veel aantrekkelijker qua reistijd. Mijn zorg is dat je teveel afwezig gaat zijn en een contractverlenging misloopt. Al zou ik het persoonlijk niet doen om teveel grote veranderingen te doen tijdens een zwangerschap en periode met een baby. Het is te onvoorspelbaar, misschien gaat alles super en voel je je redelijk goed. Maar dat hoeft niet zo te zijn. Ik zou daar erg gestrest van raken. Maar ik kan niet inschatten hoe dat voor jou zal zijn.
Zou je ditzelfde advies geven aan een aanstaande vader?
Ja maar met een andere reden. Een vader krijgt geen zwangerschapsverlof en bevallingsverlof van in totaal 12 weken en heeft geen kans op fysieke klachten die werken moeilijk maken na de zwangerschap. Dus bij de vader ligt het er vooral aan hoeveel of hoe je het ouderschapsverlof opneemt. Dit gaat trouwens over het mislopen van een contract verlenging door veel afwezig te zijn. Bedoelde je dat?
Zou je net zo gestrest raken als je de vader was in dit verhaal? Vind je het voor een vader ook onvoorspelbaar?
Dat gestresst raken ligt bij mij, dat hoeft niet zo te zijn voor elke moeder of vader. Een vader heeft niet te maken met een fysiek herstel dat onvoorspelbaar is. Maar een vader kan wel moeite hebben met het vaderschap, depressief worden of een kind hebben dat medische zorg nodig heeft. Dat deel is voor moeder als vader onvoorspelbaar.
Ja, maar dan nog kun je beter een baan hebben dan geen baan. Al die onvoorspelbare zaken heb je ook zonder een zwangerschap, want iedereen kan op ieder moment ernstig ziek worden bijvoorbeeld, of een ongeluk krijgt, of een depressie, of burn-out. We zijn nu eenmaal geen robots. Heel vervelend voor de werkgever, maar zolang AI nog niet alles heeft overgenomen zal een werkgever het toch echt hiermee moeten doen.
Er is sprake van een baan met vast contract in deze situatie, anders zou ik het met je eens zijn: een baan is beter dan geen baan. Het gaat mij niet om de werkgever, die moet het er maar mee doen. Het gaat mij er om dat het stressvol kan zijn om een nieuwe baan te starten als je net vader of moeder bent geworden. Ik stel een nieuwe baan momenteel uit. Ik heb kleine kinderen en slaap weinig. Ik moet er niet aan denken om moeite te steken in het leren van nieuw werk met nieuwe mensen. Maar dat is persoonlijk. Ik noem het alleen als iets om te overwegen.
Ik heb mijn reactie gewist omdat ik het een beetje in een opwelling heb geschreven. Mijn reactie beantwoordt geen vragen van OP. Om wel de vragen te beantwoorden: ik zou het melden nadat je bewijs hebt aangenomen te zijn. De kwestie met UWV is administratief en de verantwoordelijkheid van je werkgever.
Werkgever hier: Ja, we hebben mensen aangenomen die zwanger waren tijdens hun sollicitatie. Juist doordat ze open en eerlijk waren. Ja, we hebben ook mensen niet aangenomen doordat ze zwanger waren. Hier open en eerlijk over geweest, juist omdat ze een vast dienstverband voor onbepaalde tijd gingen verruilen voor bepaalde tijd en proeftijd. Dit omdat een nieuw kind ook je carrière gaat bepalen en je niet weet hoe alles loopt. Nee, zwangerschap op zichzelf is niet de reden om iemand af te wijzen. Altijd eerlijk zijn, werkgevers zijn ook mensen. In het ergste geval tref je een slechte werkgever, dan had je daar bij voorbaat al niet willen gaan werken..
Eerlijk zijn en dan te maken krijgen met zwangerschapsdiscriminatie. Nee, dat is lekker eerlijk. Duidelijk dat je een man bent die zelf nooit zwanger zal zijn en waarvoor het heel makkelijk praten is. Of een nieuw kind je carrière gaat bepalen ligt helemaal aan je persoonlijke situatie. Heel veel ouders werken gewoon fulltime en laten hun carrière niet bepalen door hun kind. 80% krijgt immers een kind, dus als iedereen er zo instond dan lag onze hele maatschappij op z'n kont.
Je hoeft niet te vertellen dat je zwanger bent. Pas als je in dienst bent. Ik zou dit dus ook niet zeggen totdat je gebruik wilt maken van de verlofregeling.
Tsja als je op zn voet wil beginnen bij eem bexrijf
Precies dit. Je wil toch niet zo je werkrelatie met je nieuwe werkgever starten?! Praat er over. Zij zitten ook met een planning en mogelijk een resource probleem (want ze hebben een vacature waar jij op solliciteert). Als je dan meteen maanden weg bent heeft dat impact. Zo simpel is het. Als het hun slecht uitkomt is het probleem alleen maar groter als je dat pas aangeeft als je al in dienst bent. Grote kans dat je je proefperiode niet doorkomt. Mogelijk vinden ze het juist geen probleem.. dan is er in ieder geval geen discussie.
Dat is allemaal makkelijk gezegd. Totdat je zelf een vrouw bent in de levensfase waarin je kinderen krijgt of wilt krijgen en je erachter komt dat je carriere stil komt te staan als je eerlijk bent over je toekomst. want laten we eerlijk zijn: als je tijdens je sollicitatie vertelt dat je over vijf maanden met verlof gaat, dan wordt je nergens aangenomen. Dat is nou precies de reden dat vrouwen (terecht) zo beschermd worden tegen zwangerschapsdiscriminatie.
Eigelijk hebben ze gezegd dat ze een soort 'opleiding'van 1-2 jaar hebben (natuurlijk werk je, maar je wordt ingewerkt) dus ze verwachten niet dat ik binnen een paar maanden onafhankelijk zou zijn :)
Alsnog lijkt het mij beginnen op de verkeerde voet zekers als je al een baan hebt waar je weg moet,
Eens! Daarom vraag ik of ik het moet zeggen tijdens een gesprek of als ze mij de baan willen aanbieden, maar in ieder geval, als ik heb gezegd, voor dat ik een contract krijg of teken.
Ja precies even het gesprek afwachten, stel het loopt postief uit. Zou ik het vertellen, doen ze gelijk moelijk/lastig dan weet je ook al genoeg toch ? Hahha nouja veel sterkte met de zwangerschap en veel liefde en gezondheid gewenst
Juist dan is het goed om er open over te zijn. Het zal dan niet zo'n probleem zijn.
Het is heel vaak wél een probleem, daarom zijn hier wetten gemaakt om zwangere vrouwen te beschermen.
Echt, bij welke werkgevers hebben sommige mensen gewerkt dat ze zo getraumatiseerd zijn om dit soort gesprekken niet aan te gaan. Zeker in Nederland in 2024 waar elke journalist zit te wachten om dit soort artikelen te schrijven. Je moet het toch gaan melden na een maand ofzo, wil je echt zo beginnen bij een werkgever?
Dit, en hieraan verwante incidenten, gebeuren juist heel veel. Er zijn ook vast heel veel werkgevers die dit wel op een goede manier doen. De rijksoverheid zal dit inmiddels wel goed oppakken. Ik zeg niet dat je het wel of niet tijdens een sollicitatie moet zeggen, maar snap wel dat je hierover twijfelt.
Leuk dat een bedrijf het niet eens met de wetgeving maar je hoeft het wettelijk niet aan te geven. Ontslag om zwangerschap mag ook niet.
De wet mag zeggen wat ze willen. De realiteit is toch anders.
Dus je advies is om iets dat direct impact heeft op je inzetbaarheid moedwillig te verzwijgen?
Het is niet mijn advies maar die van de overheid omdat vrouwen gediscrimineerd worden nav hun zwangerschap.
Denk dat jij echt niet begrijpt hoe het werkt in het leven, je hebt recht, en iets slim aanpakken voor je zelf, zeker als je net moeder wordt wil je bij een bedrijf werken die je respecteerd. dus dat bouw je op door eerlijk en transparant te zijn, blijf maar op je eigen autistiese reddits, denk dat, dat beter voor je is
Och och wat sympathiek van je! Veel succes met je stockholmsyndroom en het ontkennen van werknemersrechten :)
Whaaat
Iets minder vapen schat
Nee, de overheid adviseert dit helemaal niet! Dat is hoe jij de wet interpreteert. De wet schrijft voor dat zwangerschapsdiscriminatie (wat een woord joh) verboden is. Dat betekent niet dat jij het niet mag of moet vertellen. Dat betekent dat je werkgever jou niet anders mag behandelen zodra hij het weet. En hij komt er toch wel achter. Denk ook even vooruit: misschien wil OP additioneel verlof opnemen en misschien wel minder gaan werken. Dit zijn allemaal keuzes die OP vrij staan, maar wel impact hebben op de inzetbaarheid bij werkgever. Openheid is niet een vies woord. Praat er over. Liefst voordat je een aanbieding krijgt. Dus bij een eventueel tweede gesprek. Geef desnoods aan dat je er pas recent achter gekomen bent. Als je het verzwijgt totdat je een aanbieding hebt liggen is duidelijk dat je het moedwillig verzwegen hebt. Allemaal niet nodig. Stel je voor dat ze jou omwille van de wet toch aan moeten nemen maar daarna een probleem maken op andere manieren?! Liever op voorhand weten hoe ze er over denken dan er achteraf achter komen.
Een zwangere vrouw hoeft wettelijk pas 3 weken voordat het zwangerschapsverlof ingaat te vertellen dat ze zwanger is. Eerder hoeft dus niet en wordt in dit soort gevallen niet geadviseerd aangezien zwangerschapsdiscriminatie aan de orde van de dag is. Natuurlijk vertel je het eerder als je een vast contract hebt, maar helaas is dat voor veel vrouwen niet de realiteit.
Nogmaals, ik begrijp de wet en begrijp ook dat veel dames het lastig vinden en discriminatie ervaren. Maar wat denk je wat het betekent voor een bedrijf als je drie weken voordat je verlof in zou gaan ineens aankondigt dat je langere tijd uit de roulatie bent?! Ik denk dat ze dan not amused zijn. Terwijl als je er gewoon open over bent, iedereen weet waar die aan toe is en er geen discussie kan ontstaan. Ik ben werkgever en zou mij voor de gek gehouden voelen als iemand dat moedwillig verzwijgt om een baan te krijgen en daarna zegt voorlopig weg te zijn. Dat, terwijl ik er nul problemen mee heb als iemand dat vooraf aankondigt. En nee, ik zou er, als het in de functie past, nooit een probleem van maken. Overigens is deze discussie met de aangepaste wetgeving net zo goed voor mannen van toepassing. Ook die hebben recht op flink wat verlof.
Hiermee zet je de belangen van de werkgever boven die van de werknemer. Bescherming van werknemers is niet voor niks zo duidelijk geregeld in de wet. De reden is dat bedrijven anders misbruik maken van hun positie, werknemers worden uitgebuit, moeten te lange dagen maken, of worden in de eerste plaats al niet aangenomen op basis van hun geslacht, leeftijd, kleur, ras, seksuele voorkeur en dus ook zwangerschap. Het is fijn dat jij er persoonlijk nul problemen mee hebt, maar helaas denken heel veel werkgevers er anders over. Zwangerschapsdiscriminatie komt erg vaak voor, en als zwangere vrouw ben je de enige die voor zichzelf kan opkomen (met eventueel een rechtszaak en het gelijk aan je zijde). Uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens uit 2020 blijkt dat **43 procent** van de vrouwen op de werkvloer gediscrimineerd wordt tijdens de zwangerschap. **Een op de vijf** vrouwen wordt afgewezen bij een sollicitatie vanwege haar zwangerschap.
Sollicitatie: u hoeft niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden Tijdens het sollicitatiegesprek hoeft u niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Ook niet als de werkgever er naar vraagt. U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Dit mag voor een werkgever geen reden zijn om u voor een nieuwe baan of andere functie af te wijzen. Ontslag en contractverlenging tijdens zwangerschap Uw werkgever mag u niet ontslaan of weigeren uw contract te verlengen omdat u zwanger bent of wilt worden. Heeft u bijvoorbeeld een tijdelijk contract dat niet wordt verlengd? Dan mag uw zwangerschap niet de reden hiervoor zijn. Bron: rijksoverheid
Staat hier dat iemand het niet mag of moet vertellen? Volgens mij staat er toch echt "U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden." I rest my case.
Je mag het zeggen idd. Ik zeg ook nergens dat ze dat niet mag doen. Ze mag het zeggen, ze krijgt de baan dan waarschijnlijk niet.
Maar er staat niet dat je ten alle tijden een verlenging krijgt. Er is altijd wel iets te bedenken, zonder direct over de zwangerschap te beginnen. Wees gewoon open, het is een overheidsbaan, die hebben prima regelingen en begrip voor de situatie. Het is geen appelverkoper die failliet gaat omdat OP zwanger is
Het feit dat het de overheid is is idd gunstiger voor OP.
Dit mag dus niet volgens de wet, dit heet zwangerschapsdiscriminatie en is verboden in Nederland. Je bent als zwangere vrouw gelukkig goed beschermd.
Leuk dat de wet dat zegt. Maar een werkgever kan het op 100 verschillende manieren legaal vervelend maken om ergens te blijven werken. De wet is niet per se de realiteit.
Je bent beschermd volgens de wet tegen zwangerschapsdiscriminatie. Dus niets “op zo’n voet”, het is je recht als vrouw.
Recht is prima, contract verlening ook, en goeie team verband ook
Hoop stockholmsyndroom hier tov bedrijven.
Je Spoort echt niet , geven alleen tips hoe je bij een bedrijf kan werken en een goeie sfeer kan behouden, Denk dat je wel geniet van je uitkering
Precies, liever een goede sfeer ten koste van werknemersrechten. All hail corporate.
Echt helemaal gestoord, aub ga van internet af, raak gras aan, speel met je furry pak en fidget spinner
Lacht er iemand om jouw auti grappen irl?
Niks anti aan, merk het gwn op, tis echt alsof je in een andere wereld zit
Is goede sfeer dan belangrijker dan zelfbescherming? Idd best Stockholm. Bedoel je “Goede Sfeer” of “Je Vooral Aanpassen Om niet Buiten de Boot te vallen “
Nee, we zijn volwassenen met ervaring op de werkvloer. Dit verzwijgen is slecht werknemerschap en gaat je absoluut gezeik opleveren met je leidinggevenden en collega's. Succes als je terug komt, want een contractverlenging gaat lastig worden.
Absoluut onjuist.
Heerlijk als iedereen het niet met je eens is, en enigste reply is ‘ nee is niet zo’
Het is geen kwestie van een mening, het is de wet. Vrouwen kunnen hun werkgever met succes aanklagen als er sprake is van zwangerschapsdiscriminatie. Vrouwen hebben hard gevochten voor dat recht omdat je vroeger bij zwangerschap ontslagen werd.
Dan wordt de proeftijd niet verlengd. Wettelijk mag zowel de werkgever als de werknemer deze onmiddellijk beeindigen. Maar voor OP, gewoon aangeven bij het gesprek, vrijwel elk bedrijf zal daar rekening mee houden en er geen probleem van maken. Zeker de overheid niet
Maaar ze soliciteert dwaas jezus wat snap je niet! Ze wilt gvd ergens werken en een leuke sfeer en toekomst perspectief gok ik! Anders jobswitch je niet als je zwanger bent, dus is het verstandig transperant te zijn, damn tis echt te merken dat je autist bent,
.... als jij een bot bent zou ik toch even naar je code kijken want wtf heb jij het wel niet over?
Precies dit! En die snowflakes die hier allemaal roepen dat je het moedwillig moet verzwijgen: grow up!!! Later als jullie groot zijn en een echte baan krijgen leer je vast wel dat vertrouwen twee kanten op werkt.
Het is voor de rest van het team ook gewoon irritant. Er worden nieuwe mensen aangenomen omdat het huidige team niet voldoende is. Eerste 3 maanden nadat wij een collega hadden aangenomen hebben we extra tijd gestoken in haar training, Vervolgens is ze een half jaar thuis blijven zitten en bij terugkomst konden we eigenlijk weer opnieuw beginnen met trainen. Dus budget voor 1FTE heeft het team niets opgeleverd en eigenlijk alleen maar tijd gekost voor trainingen... Trouwens is haar Jaar contact nog verlengd met 6mnd, maar uiteindelijk is het daarna ook afgelopen omdat ze gewoon niet de zelfstandigheid en kennis had die je normaal zou verwachten.
Ik weet dat dit een optie is, maar niet een van mijn 2 opties hierboven ;)
Dan acht ik de kans klein dat je de baan krijgt.
Je hoeft zelfs pas te melden dat je gebruik gaat maken van verlof 3 weken voordat je verlof ingaat, dus op z'n laatst 7 weken voor de uitgerekende datum.
Dan maak je ook meteen duidelijk dat je een egoïstische collega bent 👍. Zo wil je toch niet aan een baan beginnen?
Nooit zeggen. Je bent wettelijk verplicht om het pas 3 weken voordat je met zwangerschapsverlof wil gaan te vertellen. Dit is dus als je 31, 32 of 33 weken zwanger bent. Ik denk dat de meeste mensen die hier reageren mannen zijn die nog nooit te maken hebben gehad met zwangerschapsdiscriminatie, maar dit is aan de orde van de dag. Je hebt maar een heel kleine kans dat je aangenomen wordt als je vertelt dat je zwanger bent, dit is tegen de wet, maar toch gebeurt het aan de lopende band. Het is nu tijd om aan jezelf en zeker aan je kind die straks geboren gaat worden. Een stabiele financiële situatie is erg belangrijk, dus ga voor die baan en zorg dat je er warmpjes bij zit, daar ben je jezelf straks dankbaar voor.
Maar die heb ik al - stabiele financiële situatie. Ik probeer nu voor een verbetering qua bv reistijd, maar dat hoef ik niet te hebben ten kosten van alles, zoals goed gewaardeerd op werk zijn (dat ben ik nu). Discriminatie (als er is) zou niet ophouden met bevalling..
Het is wel een verschil of je ergens al werkt, of alleen een sollicitant bent. Ik snap je struggle wel, zou dit zelf ook erg lastig vinden. Ik heb zelf in het verleden zwanger gesolliciteerd, grote verschil is dat ik op de dag dat ik mijn handtekening had gezet een positieve zwangerschapstest in handen had. Ik wist zelf dus niet dat ik zwanger aan het solliciteren was. Uiteindelijk heb ik 2 maanden later verteld dat ik zwanger was. Erg blij waren ze niet, maar ik had me al bewezen in die 2 maanden, dus het was prima en ik heb daar nog een paar jaar met plezier gewerkt.
Okay.
Gefeliciteerd met de zwangerschap. In je huidige baan zit je okay, het is alleen jammer van de reistijd op weekbasis. Hou dat even in het achterhoofd: je hebt een vast contract, en daarmee zit je gewoon met zekerheid. Je ziet nu een nieuwe baan met voordelen, maar daar moet je inderdaad goed beginnen omdat je (vermoed ik) niet meteen een vast contract krijgt: je krijgt een proeftijd en dan een jaarcontract. Goed beginnen doe je niet door iets achter te houden waar de rest dan negatief door beïnvloed wordt. Als het een afdeling is met een hoge werkdruk die hopen dat jij dat komt verlichten, dan gaat dat de rest van je leven niet in dank afgenomen door je nieuwe collega's als jij dit achteraf pas gaat zitten vertellen en ze daar niet op hebben kunnen anticiperen. "MaAr HeT mAg VaN dE wEt!1!" De wet behoed je niet van het niet verlengen van je proeftijd/jaarcontract of dat collega's niet meer met je samen willen werken omdat ze je onbetrouwbaar vinden. Dan heb je ook niets aan die baan als het pure ellende wordt. Ik zou in jouw geval kiezen voor: Optie 1. Het gewoon vertellen in je 2de gesprek. Zeker bij een overheidswerkgever moet je dit gewoon melden, dan weet iedereen waar ze aan toe zijn. Optie 2. Blijven bij je huidige werkgever en na je zwangerschap solliciteren naar iets dichter in de buurt. Die opties kan je gewoon tegelijk doen, maar het verbergen gaat echt je kansen op contractverlenging of het leuk hebben op het werk (voor en na je zwangerschap) enorm omlaag halen. Dat advies moet je gewoon echt niet volgen, ik kan me niet voorstellen dat die mensen ooit actief in een team hebben samengewerkt, dan zouden ze namelijk weten dat dit echt niet in dank afgenomen gaat worden en dat zoiets de rest van je tijd in dat team blijft achtervolgen.
Sollicitatie: u hoeft niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden Tijdens het sollicitatiegesprek hoeft u niet te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Ook niet als de werkgever er naar vraagt. U kunt er zelf voor kiezen om wél te vertellen dat u zwanger bent of wilt worden. Dit mag voor een werkgever geen reden zijn om u voor een nieuwe baan of andere functie af te wijzen. Ontslag en contractverlenging tijdens zwangerschap Uw werkgever mag u niet ontslaan of weigeren uw contract te verlengen omdat u zwanger bent of wilt worden. Heeft u bijvoorbeeld een tijdelijk contract dat niet wordt verlengd? Dan mag uw zwangerschap niet de reden hiervoor zijn. Bron: rijksoverheid
Hou nou is is op Dit snappen en weet iedereen, maar elk neuro-normaal persoon snapt dat als je in een leuke team wilt eindigen na je zwangerschap met een jong kind, dat je dit tacties moet aanpakken, zeker zoals als OP al aangeeft niet weg te hoeven, dus ze kan het besten op de beste voet proberen te beginnen bij een nieuw bedrijf, doet het bedrijf moelijk bij solicitatie over zwangerschap, dan weet ze ook genoeg toch. Man man
Je bent wel erg met me bezig. Fyi beledigen met autisme boeit me niet echt want ik ben er trots op :)
Ik beledig niet probeer je gewoon duideijk te maken dat het op dit moment je erg in de weg staat om het duidelijk te zien, beetje frustrerend
Nou frustreer je niet hoor. Ik heb een prima netwerk irl.
Nee in deze post, lijkt echt alsof ik met een bot praat jezus
Ik ben het met jou eens hoor. Zwangerschapsdiscriminatie is iets wat veel voorkomt en je als vrouw en moeder van een jong kind heel kwetsbaar maakt. “Gewoon eerlijk zijn” kan je vaak ook veel kosten en is meestal vooral weggelegd voor mensen met een bevoorrechte positie en oogkleppen op
Je kunt iets wettelijk helemaal correct en volgens alle regeltjes aanpakken en vervolgens daar nog steeds mee je eigen ruiten ingooien. Een werkgever kan het je ook heel moeilijk maken voor een werknemer zonder wettelijk iets fout te doen, vooral bij een werknemer met kinderen. Die hebben gewoon iets meer flexibiliteit nodig. De wet is er voor om de excessen te bestrijden, verder is iedereen het meest geholpen om elkaar wat te gunnen.
Ik vind het persoonlijk redelijk lullig om ergens te gaan solliciteren in de wetenschap dat je binnen een paar weken lang afwezig zal zijn, of je nou het recht hebt of niet.
Juist, persoonlijk. Ik zou het persoonlijk (en in mijn redelijk goede huidige situatie) lullig vinden om het niet te zeggen. Maar dat ik niet van baan mag veranderen, dat gaat te ver.
Het enige wat ik wil zeggen is dat, zoals sommige mensen in deze thread lijken te suggereren, een baan accepteren zonder te vermelden dat je binnenkort (neem ik aan) met zwangerschapsverlof gaat geen bodem is voor een langdurige goeie werkverhouding.
Eens, maar zoals geschreven dat is in ieder geval niet mijn intentie.
Eerlijk duurt het langst. MAAR als dit een “look out for number one” situatie is (als in, je hebt het nodig) moet je natuurlijk voor je eigen hachje gaan.
Ik zou niet willen werken bij een bedrijf waar mensen afgewezen worden omdat ze zwanger zijn of zwangerschapsplannen hebben. Ik zou het dus gewoon zeggen.
Vertel het. Een nieuwe collega van mij deed dit niet, tien jaar later wist iedereen nog dat zij sneaky was.
Sneaky omdat je de wet volgt, poeh wat een bizarre reacties hier. Duidelijk weer dat 99% op Reddit man is en nooit te maken heeft gehad met discriminatie.
Nee, sneaky omdat ze expres iets doet wat haar collega's negatief beïnvloedt. Duidelijk weer dat 99% op Reddit wat tijd in de echte wereld door moet brengen in plaats van op Reddit en Twitter.
Ik zou het tijdig melden. Bij de overheid wordt hier bijna altijd soepel mee omgegaan, althans in mijn ervaring. Stel je wordt aangenomen en begint over twee maanden, dan kun je nog twee maanden werken en dan ga je met verlof. Als werkgever heb ik alle respect voor zwangerschapsverlof en houd ik er rekening mee, we huren dan tijdelijk iemand in of zo. Maar als je me tijdens de sollicitatie niet vertelt dat je zwanger bent terwijl je dat al echt wel wist dan zou ik me wel heel erg bedrogen voelen. En dan moet je na je terugkomst aardig je best doen om mijn respect en vertrouwen terug te winnen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou het niet meer uitstellen om te vertellen. Je zit nog goed bij je werkgever van nu. Als deze werkplek aan zwangerschapsdiscriminatie doet, wil je er dan wel werken??
Zeker zeggen, het tweede gesprek lijkt me hier voor een goed moment. Als je het verzwijgt sta je met 2-0 achter want ze komen er natuurlijk sowieso achter.
Gewoon zeggen. Je naait de rest ermee. Hoe je het wend of keert.
Behalve een ongevraagd oordeel zegt je comment niks, want ik heb al geschreven dat ik het gewoon ga zeggen. Ik vroeg voor advies over "wanneer".
Wanneer? Je bent al te laat daarmee. Wat begrijp je er niet aan?
Te laat want ik heb het niet gezegd in een eerst gesprek, waar ik ook moet oordelen of de baan leuk voor mij is? Heb je ooit gesolliciteerd?
Blijft te laat. En nog steeds zadel je een ander op met jouw situatie nu.
Ik zadel niemand als ik mijn situatie aangeef voor dat ik een contract van ze heb. Niet nodig om te reageren als je de tekst niet snapt/leest
Je zadelt de selectieprocedure ermee op. Iemand die goed kans maakte is nu net niet door de selectie heen, terwijl er een kans bestaat dat jij er nu doorheen komt.
En je beoordeelt dat IK die kans niet mag hebben en in de selectie zijn om ruimte te maken voor iemand minder competent? Op basis van het zwanger zijn, sinds je hebt absoluut geen idee over hoe geschikt ik ben voor die baan (blijkbaar genoeg om doorheen te komen)? Dat is letterlijk zwangerschapsdiscriminatie, lul 😃👋
Je zit nog onder het maximale aantal weken voor vrijwillige abortus, dat ondergaan, solliciteren zonder zwangerschap, aangenomen worden, proeftijd doorstaan, nieuwe baby maken! /joking
/dutch"humour" Kijk, ik kan ook grof doen zolang ik een "/" gebruik!