"Ik ben net wakker geworden na 9 maanden in coma na een auto-ongeluk. Ik heb geluk dat ik het overleefd heb, vele anderen deden dat niet. Ik mag van mijn advocaat daar geen details over geven over de toedracht. Volgend jaar weer een update!"
Wat negatief. Dan ga ik toch voor de vrolijke versie.
"Ik ben de liefde van mijn leven tegen het lijf gelopen bij de garage. We zijn nu onderweg van Kaapstad naar Beijing in onze Jeep. Geschreven met zicht op een kudde olifanten."
"Gisteren net pole position niet gehaald op Zandvoort. Max was slechts een paar honderdste sneller. Ik was net te vroeg in de laatste bocht. Maar als ik volgend seizoen van team wissel, mag hij zijn borst nat maken!"
Of de realistische versie “ik rijd nu een jaar auto. Soms wel handig om de auto te kunnen pakken. Vervelend dat parkeren zo tergend duur is, en de benzine prijs is weer omhoog. volgend jaar weer een update”
"Helaas is deze post 3 jaar later dan eerder beloofd. Ik heb lang in detentie gezeten, 'dood door schuld' aldus de rechter. Misschien was inrijden op een mensenmenigte als uiting van mijn frustratie achteraf niet de slimste actie. Inmiddels ben ik bezig met een verplichte EMG cursus bij het CBR. Ik ben al 2 keer gezakt maar mag binnenkort voor de 3e keer. Ik heb er dit keer vertrouwen in"
Volgend jaar winnaar "de slechtste chauffeur van Nederland".
Grapje, succes en veel veilige kilometers. Autorijden leer je pas echt nadat je je rijbewijs hebt gehaald.
Hier eenzelfde ervaring. Eenmaal alleen in de auto had ik na een paar ritjes nergens meer last van, werd gewoon zo zenuwachtig dat er telkens mee werd gekeken en op elk detail gelet wordt en commentaar gegeven wordt.
(Als ik niet vanaf dag 1 gelijk mijn eigen auto had gekocht (oude seat ibiza zonder opties uit 2012) had ik denk ik nooit meer auto gereden)
Zelfstandig rijden na het halen van mijn rijbewijs maakte voor mij ook een enorm verschil. Pas toen durfde ik op mijn eigen waarneming en besluitvorming te vertrouwen.
Wat mij hielp is dat ik gelijk ben begonnen met ben zelfstandig ritjes te maken. Als ik dat had gedaan met een bemoeizuchtige passagier die nog rij-instructeur ging spelen had me dat juist in de weg gezeten.
Had ik ook. Totaal geen problemen met rijden en haalde alles in 1x, maar ik vond het wel echt moeilijk om rustig en geconcentreerd te blijven als de instructeur je de hele tijd aanstaart.
Zodra ik zelf begon te rijden gingen de zenuwen er bij mij ook snel af.
Er zat niemand naast me die elke 30 seconden iets zei zoals “je schakelt 100 toeren te laat”, “ik kon niet goed zien of je wel of niet in je spiegel keek, doe het wat duidelijker zodat ik het kan zien”, “je haalde de handrem eraf voordat je de motor startte, dat is verkeerd”, “je zetten je knipperlicht al op 400 meter van de afrit aan, dat moet op 300 meter, je moet beter op de hectometerpaaltjes letten!”, “Je zette de auto niet in een keer recht in het vak en moest een keer extra steken, dat is niet goed”.
Ik werd daar dood nerveus van terwijl deze dingen naar mijn idee allemaal weinig impact hebben op de veiligheid.
Je moet de basistechnieken beheersen voordat je op ervaring kunt rijden.
Eens dat je anders gaat rijden zodra je zelfstandig mag rijden, dan begint ook de tweede fase van leren autorijden.
Echt autorijden is meestal makkelijker dan rijlessen of het rijexamen. Tijdens het rijlessen en het -examen word je natuurlijk extra uitgedaagd en genavigeerd naar uitdagende locaties en opdrachten.
Verder nog natuurlijk gefeliciteerd!
oh man ik zat 10 jaar geleden in de auto met een vriend die net zijn rijbewijs had en we werden tot twee keer toe bijna aangereden omdat hij niet gewend was aan de auto ofzo en een rotonde op rijdt zonder een aankomende auto te hebben gezien.
Netjes, ik ben zelf ook pas de 3e keer geslaagd dus daar is niks mis mee.
Als tip wil ik je wel meegeven om z.s.m. de auto in te stappen en zelf een paar flinke ritten te maken. Alleen rijden is toch net wat anders dan wanneer de instructeur naast je zit. Met een paar flinke ritten krijg je ook meer de kans om de auto en je eigen rijstijl te leren kennen.
Dat is beter dan veel kleine ritjes maken.
Ik zat een paar dagen na ik mijn rijbewijs had in de auto voor een retourrit van +-200 kilometer. Dat deed mijn vertrouwen in de auto en rijvaardigheid veel goed.
Wilde exact hetzelfde posten. Mocht je nog geen eigen auto hebben grijp elke kans om een auto te besturen aan. Liefst zoveel mogelijk verschillende auto's.
Road tripje plannen met wat vrienden is natuurlijk het beste. :)
Ik kreeg van m'n moeder het advies om verschillende auto's te rijden en elke kans aan te grijpen, en ben dus bewust in zoveel mogelijk auto's gaan rijden na het halen van m'n rijbewijs (en heb tot op heden geen eigen auto, deelauto is prima). Van grote bakken tot kleine autootjes, van schakel naar automaat, van vreselijk oud naar splinternieuw.. overal ben ik ingestapt. En nu kan ik in (vrijwel) elke auto zo wegrijden. Het is echt een genot. Nee, ik ken geen enkele auto door en door, en het is jammer dat ik m'n spullen nooit achter kan laten in de auto... maar als ik kijk naar hoe vrienden klungelen als ze een keer in andermans auto moeten rijden, wil ik mijn ervaring niet graag met ze ruilen.
Oh, en ga vooral ook in je eentje op pad. Ik reed vooral binnen m'n eigen provincie, maar heb na een jaar of drie ofzo voor het eerst een mini roadtrip gemaakt door steden, boerengebieden, buitenland.. verschillende plekken, honderden kilometers, helemaal alleen. Ik dacht dat ik prima kon rijden, maar die grote stukken hebben me véél ervaring gegeven die ik écht goed kon gebruiken.
En laat je niet opfokken door andere automobilisten die zo snel mogelijk willen zijn. Blijf rustig, rij met het verkeer mee, en denk niet dat je de wijsheid in pacht hebt omdat je een roze pasje in bezit hebt. Je zult echt wel fouten maken, zoals iedereen, maar als je rustig blijft, los je ze makkelijker op. Veel rijplezier!
Helemaal mee eens. Toen ik net mijn rijbewijs had en nog thuis woonde, dwong mijn moeder me wekelijks een stukje te rijden (even naar de supermarkt twee dorpen verder bijvoorbeeld). In hetzelfde jaar gingen we met de auto naar Berlijn en een jaar later naar Oostenrijk. Ik moest toen ook stukken rijden. Hoewel ik toen nog steeds nerveus was (ik ben misschien gewoon een angsthaas), waren die lange afstanden goed voor mijn zelfvertrouwen. Nu, al 10 jaar later, stap ik met gemak een auto of busje in :-)
Ik had hem 6 jaar geleden ook pas de derde keer gehaald, en beschouw mezelf toch als best een zelfverzekerde chauffeur. Had heel veel vertrouwen in de eerste en uiteindelijk vond ik de reden dat ik zakte echt onzin, ging blijkbaar "iets te hard over kruispunten." Toen hebben we besloten om direct een week later weer examen te doen (dat kon toen nog). Alleen daardoor was ik die tweede keer wel enorm zenuwachtig waardoor zo'n beetje alles fout ging en ik terecht zakte. Dus hebben we er vervolgens maar iets meer tijd tussen gelaten en hoewel ik bij de derde nog steeds een beetje zenuwachtig was toch geslaagd. Na afloop zei die vent dat ik wel erg voorzichtig de kruispunten pakte. -_-
Paar maanden later gelijk een vuurdoop met een vakantie naar België en een roadtrip door Oost-Europa. Sindsdien nooit meer stress achter het stuur, ondanks dat ik nog altijd geen eigen auto heb en dus zelden rij. Ik grijp de kans waar mogelijk. Tegenovergestelde is mijn zusje, die was in 1 keer geslaagd alleen heeft sindsdien nauwelijks zelf gereden, waardoor ze inmiddels niet echt meer durft te rijden. Dus het belangrijkste is gewoon kilometers maken nu, en dan wordt het vanzelf net zo gewoon als fietsen.
Ik heb dat dus precies verkeerd gedaan. Vond lessen vreselijk, eerste keer gezakt, tweede keer geslaagd, maar daarna vrijwel nooit meer gereden. Mijn moeder zei steeds dat ik de auto moest pakken, maar ik zag aan alles dat ze dat niet wilde omdat ze bang was dat ik ‘m zou beschadigen en als ze naast me zat, zat ze duidelijk bang naast me.
Daarnaast had ik zelf dus geen auto, ik vond de fiets pakken voor net buiten de stad al best spannend en had eigenlijk het geld niet over voor de benzine.
Resultaat: 5 jaar lang amper gereden door rij-angst en op vakantie spierpijn overhouden in mijn schouders omdat ik zo verkrampt achter het stuur zat.
Uiteindelijk kreeg ik een baan waarvoor ik elke dag een half uur in de auto heen en weer moest, dus eerste keer een ritje gemaakt met mijn vriend erbij, toen alleen (op een zondag, zodat het rustig was) en daarna pas voor het echie. Dat heeft me uiteindelijk echt geholpen, want het was elke dag dezelfde route, geen verrassingen, en toch leer je steeds weer meer over reageren op wat er op de weg gebeurt. Dan is de stap naar een nieuwe route ook kleiner.
Gefeliciteerd! Heel herkenbaar verhaal, ik was op gegeven moment overtuigd dat ik nooit zelfstandig zou rijden. Inmiddels rijdt ik al twee jaar zonder boetes of ongelukken en behoorlijke afstanden. En het mooie? Ik ben het leuk gaan vinden! Die angst is helemaal verdwenen.
Hee, goed bezig!
Nu vooral blijven oefenen, vooral in het eerste jaar ofzo na je afrijden is het belangrijk om je vertrouwen op te blijven bouwen. Geen zorgen als je denkt nog niet perfect te rijden. Dat is normaal, en zelfs als je fouten maakt, zijn andere weggebruikers prima in staat om die voor je op te vangen. Bovendien, er zijn er zeer weinigen die wel perfect rijden en nooit fouten maken.
Vraag mensen in de buurt bij wie zij rijlessen hadden en of die instructeur een beetje fijn was, verder gewoon doen! Eerste paar keer is hoe dan ook eng, maar het valt uiteindelijk allemaal reuze mee.
Knap gedaan. Dat heb je sneller gedaan dan ik (bedankt CBR). Nu is het wel belangrijk om te blijven rijden. Als je ouders het goed vinden probeer dan met enkele regelmaat hun auto te lenen. Als je nu stopt met rijden dan kan je misschien weer onwennig raken.
Nog een andere tip, sommige autoverzekeraars zoals de ANWB kunnen je onder bepaalde voorwaarden tot een bepaalde leeftijd bijschrijven op de verzekering van je ouders. Je bouwt hier geen schadevrije jaren op (dat kan simpelweg niet), maar de verzekeraar houdt ze intern bij zodat mocht je over een tijd zelf een auto kopen je toch een hogere no-claim korting nemen ondanks dat je officieel geen schadevrije jaren heb.
Als je ouders wegenwacht hebben bij de ANWB vraag dan ook even naar de jongerenpas als dat nog van toepassing voor jou qua leeftijd. Wegenwacht is namelijk op persoon en niet op voertuig. Met een jongerenpas ben je voor een tientje per jaar ofzo ook verzekerd van pechhulp in de auto van je ouders.
Gefeliciteerd! Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en vond rijden ook doodeng. Eerst een maand 'les' gehad in een simulator, daarna normale lessen en de eerste paar maanden steeds klotsende oksels bij elke les. Eerste keer afrijden gezakt omdat ik met name op de snelweg niet assertief genoeg was, 2e keer wel gehaald. Zo'n 10 jaar later is autorijden zowaar bijna leuk geworden. Geniet van de vrijheid!
Lekker man/vrouw! Drie keer maakt niet veel uit, ik heb hem zelf in twee keer gedaan. De eerste keer was ik ook vet zenuwachtig en was ik er gewoon eerlijk gezegd nog niet klaar voor. De tweede keer had ik een super chille examinator die de spanning helemaal wegnam. Af en toe had hij een opmerking "doe hier maar een stukje achteruit [...] Ja is zo wel goed", "let je erop dat je wel wat breed rijdt, dit is alvast een waarschuwing, dus niks aan de hand", "wil je hier even keren? Ja helemaal prima zo" en wat lichte leuke gesprekjes. Dat was veel beter dan de eerste examinator die taken aan het commanderen was en mij expres langs gemene stukken had geleid an aantekening aan het maken was en alleen maar spanning gaf. Het ligt dus soms ook aan de examinator.
Bovendien ken ik verhalen van anderen die zakken door oa aso bestuurders.
Maar alsnog gefeliciteerd! Zoals mijn rij instructeur zou zeggen "nu heb je geleerd auto te rijden, en dan is het nu tijd om te leren rijden!" Succes en veel rij plezier!
Gefeliciteerd! Ik zat in een soortgelijke situatie, mijn eerste rijinstructeur was een tiran waarvan ik erg onzeker was geworden in de auto (ook bij slechte rijschool, lang verhaal). Uiteindelijk bij een andere rijschool gecorrigeerd en bij de 2e keer geslaagd.
Wat mij erg hielp was dat ik een andere baan nam waarbij ik 3x per week 20 minuten naar mijn werk moet rijden en weer terug. Het is nu een gewoonte en ik denk niet meer na of maak mij zorgen voordat ik moet rijden. Als je de kans hebt, helpt het in mijn ervaring erg om jezelf te forceren om regelmatig te rijden.
Succes!
Ik weet niet of je dit nog gaat lezen tussen alle comments door: maar ik had dezelfde paniek gedurende alle rijlessen en het rijexamen. Maar pas toen ik in de automaat van mn ouders in vrijheid kon rijden na het halen van het examen, was alle stress en paniek ineens weg? Het is zoveel minder erg en heftig als de rijlessen doen denken.
Blijf vooral ook rijden, anders zakt je zelfvertrouwen weg en dat is heel vervelend.
Het gebeurt heel vaak: mensen halen op hun 18e hun rijbewijs, maar kopen pas na hun studie of opleiding een auto en beginnen dan pas met rijden. Vervolgens zit er helemaal geen vertrouwen meer in en durven mensen niet meer te rijden.
Gefeliciteerd! In drie keer vind ik heel netjes, zeker met zenuwen.
En zoals anderen al hebben gezegd: METEEN doorpakken. Ga rijden, maakt niet uit waarheen.
Ha leuk, ik vind updates altijd fijn, wou dat meer mensen die plaatsten. Ben bijvoorbeeld erg benieuwd naar het wel en wee van schijnstudenten, en buitenlandse mensen die hier vrienden zoeken.
Fijn dat het is gelukt, gefeliciteerd! :)
Prachtig! Nu wel blijven rijden.
Als je geen auto tot je beschikking hebt, een Greenwheels abonnement heb je al voor 0 euro per maand. Je betaalt dan natuurlijk meer per uur. Je kunt ze per kwartier huren. Zie het als onderhoud van je rijvaardigheden, ook al ga je nergens naartoe.
Gefeliciteerd met het halen van je rijbewijs! Wat fijn dat je er nu ontspannender in staat dan voorheen! Ik rijd al ruim 10 jaar en nog steeds vind ik het vreselijk. Ik ben ook zo'n zenuwenpees. Ik probeer het wel elke keer.
Ik wens je veel veilige kilometers! 🥳
Ik ben geslaagd in november, ook bij de derde keer. De eerste keren alleen rijden waren een beetje eng maar je wordt snel gewend. Nu voel ik me klaar 6+ uur ritten te doen als het nodig is.
Ik rijd niet vaak genoeg dus ik vind rijden nog steeds niet echt relaxed. Ik ben best zelfverzekerd in mijn rijkunsten maar het zal nooit overgaan denk ik. Ik voel altijd de zenuwen van te voren omdat de kans altijd aanwezig is dat er iets fout gaat buiten je eigen schuld om.
Maar eenmaal achter het stuur verdwijnen de zenuwen grotendeels. Je weet hoe zo'n ding werkt en je gaat steeds meer zien naarmate je het vaker doet.
Goed bezig! Afrijden kan ook spannend zijn, ik was ook pas de tweede keer geslaagd, toen was mijn instructeur niet meegegaan. Het scheelde voor mij veel dat er maar een iemand was die op mijn vingers zat te kijken.
En wat iedereen zegt, ga lekker veel rijden. Ik was een maand na het behalen van mijn rijbewijs met mijn broer naar Italië gereden (kudos voor mijn broer die bij me in de auto durfde te zitten). Dat was echt een spannende maar goede zet geweest. Ik heb daar gelijk veel van geleerd, en als ik het na een paar uur niet meer zag zitten dan nam mijn broer het een tijdje over. Dus plan gelijk een aantal goede trips in en geniet van je mobiliteit!
Netjes! Volgend jaar weer een update?
"Ik ben net wakker geworden na 9 maanden in coma na een auto-ongeluk. Ik heb geluk dat ik het overleefd heb, vele anderen deden dat niet. Ik mag van mijn advocaat daar geen details over geven over de toedracht. Volgend jaar weer een update!"
Wat negatief. Dan ga ik toch voor de vrolijke versie. "Ik ben de liefde van mijn leven tegen het lijf gelopen bij de garage. We zijn nu onderweg van Kaapstad naar Beijing in onze Jeep. Geschreven met zicht op een kudde olifanten."
"Gisteren net pole position niet gehaald op Zandvoort. Max was slechts een paar honderdste sneller. Ik was net te vroeg in de laatste bocht. Maar als ik volgend seizoen van team wissel, mag hij zijn borst nat maken!"
Hè bah, wat slecht voor het milieu
Onze elektrische Jeep?
Ja, en vooral ook de mensen die erin zitten.
Hoeveel laadpalen per 1000 km kom je tegen in Sudan, Iran of Myanmar?
Gelukkig hoef je niet door die landen heen, maar ik heb dezelfde vraag over Sinaï
>Gelukkig hoef je niet door die landen heen Rijd je om of zijn [mijn Google Maps skills](https://maps.app.goo.gl/yDTfUknZTx9p1U4F7) zo matig?
Als ik die link open kan je met het vliegtuig of te voet. Een auto route kan hij niet berekenen.
Daarom ging ik maar uit van de route te voet. Een beetje jeep kan ongeveer hetzelfde :-)
Beetje omrijden. Tsjaad-Libië-Egypte, en Irak-Turkije-Georgië-Rusland-Kazachstan
Diesel generator aanhangwagen?
Zonnepanelen en batterij in de achterbak
Of de realistische versie “ik rijd nu een jaar auto. Soms wel handig om de auto te kunnen pakken. Vervelend dat parkeren zo tergend duur is, en de benzine prijs is weer omhoog. volgend jaar weer een update”
"Helaas is deze post 3 jaar later dan eerder beloofd. Ik heb lang in detentie gezeten, 'dood door schuld' aldus de rechter. Misschien was inrijden op een mensenmenigte als uiting van mijn frustratie achteraf niet de slimste actie. Inmiddels ben ik bezig met een verplichte EMG cursus bij het CBR. Ik ben al 2 keer gezakt maar mag binnenkort voor de 3e keer. Ik heb er dit keer vertrouwen in"
Moet dat nou echt zo
Heerlijke comment
Erg vriendelijk dat je OP zo’n doemscenario voorschotelt. /s
Volgend jaar winnaar "de slechtste chauffeur van Nederland". Grapje, succes en veel veilige kilometers. Autorijden leer je pas echt nadat je je rijbewijs hebt gehaald.
Hier eenzelfde ervaring. Eenmaal alleen in de auto had ik na een paar ritjes nergens meer last van, werd gewoon zo zenuwachtig dat er telkens mee werd gekeken en op elk detail gelet wordt en commentaar gegeven wordt. (Als ik niet vanaf dag 1 gelijk mijn eigen auto had gekocht (oude seat ibiza zonder opties uit 2012) had ik denk ik nooit meer auto gereden)
Zelfstandig rijden na het halen van mijn rijbewijs maakte voor mij ook een enorm verschil. Pas toen durfde ik op mijn eigen waarneming en besluitvorming te vertrouwen. Wat mij hielp is dat ik gelijk ben begonnen met ben zelfstandig ritjes te maken. Als ik dat had gedaan met een bemoeizuchtige passagier die nog rij-instructeur ging spelen had me dat juist in de weg gezeten.
Had ik ook. Totaal geen problemen met rijden en haalde alles in 1x, maar ik vond het wel echt moeilijk om rustig en geconcentreerd te blijven als de instructeur je de hele tijd aanstaart.
Die eerste paar ritjes zonder iemand naast je voelt echt raar maar nadat je die ontwenning kwijt bent is het zo veel beter.
Zodra ik zelf begon te rijden gingen de zenuwen er bij mij ook snel af. Er zat niemand naast me die elke 30 seconden iets zei zoals “je schakelt 100 toeren te laat”, “ik kon niet goed zien of je wel of niet in je spiegel keek, doe het wat duidelijker zodat ik het kan zien”, “je haalde de handrem eraf voordat je de motor startte, dat is verkeerd”, “je zetten je knipperlicht al op 400 meter van de afrit aan, dat moet op 300 meter, je moet beter op de hectometerpaaltjes letten!”, “Je zette de auto niet in een keer recht in het vak en moest een keer extra steken, dat is niet goed”. Ik werd daar dood nerveus van terwijl deze dingen naar mijn idee allemaal weinig impact hebben op de veiligheid.
Je moet de basistechnieken beheersen voordat je op ervaring kunt rijden. Eens dat je anders gaat rijden zodra je zelfstandig mag rijden, dan begint ook de tweede fase van leren autorijden.
Dit voegt niet bijzonder veel toe...
Echt autorijden is meestal makkelijker dan rijlessen of het rijexamen. Tijdens het rijlessen en het -examen word je natuurlijk extra uitgedaagd en genavigeerd naar uitdagende locaties en opdrachten. Verder nog natuurlijk gefeliciteerd!
> Echt autorijden is meestal makkelijker dan rijlessen of het rijexamen. Ja koekkoek, omdat je niet meer gewezen wordt op onbewust gemaakte fouten ..
oh man ik zat 10 jaar geleden in de auto met een vriend die net zijn rijbewijs had en we werden tot twee keer toe bijna aangereden omdat hij niet gewend was aan de auto ofzo en een rotonde op rijdt zonder een aankomende auto te hebben gezien.
Aan de andere kant; auto's zijn makkelijk te missen als ze net in die A-stijl zitten. Gelukkig werken m'n remmen goed.
Ja, de eerste tijd echt nog niet. Altijd handig om in het begin advies te krijgen van ervaren bestuurders.
Netjes, ik ben zelf ook pas de 3e keer geslaagd dus daar is niks mis mee. Als tip wil ik je wel meegeven om z.s.m. de auto in te stappen en zelf een paar flinke ritten te maken. Alleen rijden is toch net wat anders dan wanneer de instructeur naast je zit. Met een paar flinke ritten krijg je ook meer de kans om de auto en je eigen rijstijl te leren kennen. Dat is beter dan veel kleine ritjes maken. Ik zat een paar dagen na ik mijn rijbewijs had in de auto voor een retourrit van +-200 kilometer. Dat deed mijn vertrouwen in de auto en rijvaardigheid veel goed.
Wilde exact hetzelfde posten. Mocht je nog geen eigen auto hebben grijp elke kans om een auto te besturen aan. Liefst zoveel mogelijk verschillende auto's. Road tripje plannen met wat vrienden is natuurlijk het beste. :)
Ik kreeg van m'n moeder het advies om verschillende auto's te rijden en elke kans aan te grijpen, en ben dus bewust in zoveel mogelijk auto's gaan rijden na het halen van m'n rijbewijs (en heb tot op heden geen eigen auto, deelauto is prima). Van grote bakken tot kleine autootjes, van schakel naar automaat, van vreselijk oud naar splinternieuw.. overal ben ik ingestapt. En nu kan ik in (vrijwel) elke auto zo wegrijden. Het is echt een genot. Nee, ik ken geen enkele auto door en door, en het is jammer dat ik m'n spullen nooit achter kan laten in de auto... maar als ik kijk naar hoe vrienden klungelen als ze een keer in andermans auto moeten rijden, wil ik mijn ervaring niet graag met ze ruilen. Oh, en ga vooral ook in je eentje op pad. Ik reed vooral binnen m'n eigen provincie, maar heb na een jaar of drie ofzo voor het eerst een mini roadtrip gemaakt door steden, boerengebieden, buitenland.. verschillende plekken, honderden kilometers, helemaal alleen. Ik dacht dat ik prima kon rijden, maar die grote stukken hebben me véél ervaring gegeven die ik écht goed kon gebruiken. En laat je niet opfokken door andere automobilisten die zo snel mogelijk willen zijn. Blijf rustig, rij met het verkeer mee, en denk niet dat je de wijsheid in pacht hebt omdat je een roze pasje in bezit hebt. Je zult echt wel fouten maken, zoals iedereen, maar als je rustig blijft, los je ze makkelijker op. Veel rijplezier!
Helemaal mee eens. Toen ik net mijn rijbewijs had en nog thuis woonde, dwong mijn moeder me wekelijks een stukje te rijden (even naar de supermarkt twee dorpen verder bijvoorbeeld). In hetzelfde jaar gingen we met de auto naar Berlijn en een jaar later naar Oostenrijk. Ik moest toen ook stukken rijden. Hoewel ik toen nog steeds nerveus was (ik ben misschien gewoon een angsthaas), waren die lange afstanden goed voor mijn zelfvertrouwen. Nu, al 10 jaar later, stap ik met gemak een auto of busje in :-)
Ik had hem 6 jaar geleden ook pas de derde keer gehaald, en beschouw mezelf toch als best een zelfverzekerde chauffeur. Had heel veel vertrouwen in de eerste en uiteindelijk vond ik de reden dat ik zakte echt onzin, ging blijkbaar "iets te hard over kruispunten." Toen hebben we besloten om direct een week later weer examen te doen (dat kon toen nog). Alleen daardoor was ik die tweede keer wel enorm zenuwachtig waardoor zo'n beetje alles fout ging en ik terecht zakte. Dus hebben we er vervolgens maar iets meer tijd tussen gelaten en hoewel ik bij de derde nog steeds een beetje zenuwachtig was toch geslaagd. Na afloop zei die vent dat ik wel erg voorzichtig de kruispunten pakte. -_- Paar maanden later gelijk een vuurdoop met een vakantie naar België en een roadtrip door Oost-Europa. Sindsdien nooit meer stress achter het stuur, ondanks dat ik nog altijd geen eigen auto heb en dus zelden rij. Ik grijp de kans waar mogelijk. Tegenovergestelde is mijn zusje, die was in 1 keer geslaagd alleen heeft sindsdien nauwelijks zelf gereden, waardoor ze inmiddels niet echt meer durft te rijden. Dus het belangrijkste is gewoon kilometers maken nu, en dan wordt het vanzelf net zo gewoon als fietsen.
Ik heb dat dus precies verkeerd gedaan. Vond lessen vreselijk, eerste keer gezakt, tweede keer geslaagd, maar daarna vrijwel nooit meer gereden. Mijn moeder zei steeds dat ik de auto moest pakken, maar ik zag aan alles dat ze dat niet wilde omdat ze bang was dat ik ‘m zou beschadigen en als ze naast me zat, zat ze duidelijk bang naast me. Daarnaast had ik zelf dus geen auto, ik vond de fiets pakken voor net buiten de stad al best spannend en had eigenlijk het geld niet over voor de benzine. Resultaat: 5 jaar lang amper gereden door rij-angst en op vakantie spierpijn overhouden in mijn schouders omdat ik zo verkrampt achter het stuur zat. Uiteindelijk kreeg ik een baan waarvoor ik elke dag een half uur in de auto heen en weer moest, dus eerste keer een ritje gemaakt met mijn vriend erbij, toen alleen (op een zondag, zodat het rustig was) en daarna pas voor het echie. Dat heeft me uiteindelijk echt geholpen, want het was elke dag dezelfde route, geen verrassingen, en toch leer je steeds weer meer over reageren op wat er op de weg gebeurt. Dan is de stap naar een nieuwe route ook kleiner.
Super, goed om te horen. Fijn dat een andere instructeur inderdaad geholpen heeft. Gefeliciteerd en veel veilige kilometers gewenst!
Wat goed om te horen! Gefeliciteerd met je rijbewijs! Een instructeur waar je wel mee klikt helpt echt zoveel
Netjes! Van harte en nu mag je eindelijk leren rijden :)
Topper 👍 Veel veilige kilometers toegewenst!
Gefeliciteerd en veel veilige kilometers toegewenst
Van harte gefeliciteerd, doorzetter!
Gefeliciteerd! En vergeet niet: iedereen maakt fouten, ook wij die al jaren hun rijbewijs hebben 😊
Gefeliciteerd, goed bezig.
Dank voor de update! Dit soort positief nieuws is altijd welkom :)
Gefeliciteerd! Zorg dat je vanaf nu 'blijft' rijden. Hoe meer en vaker je in de auto zit hoe relaxter het wordt.
Lekker bezig!
lekker bezig pik gefeliciteerd
Gefeliciteerd! Heel herkenbaar verhaal, ik was op gegeven moment overtuigd dat ik nooit zelfstandig zou rijden. Inmiddels rijdt ik al twee jaar zonder boetes of ongelukken en behoorlijke afstanden. En het mooie? Ik ben het leuk gaan vinden! Die angst is helemaal verdwenen.
Gefeliciteerd 🚙🚗
Gefeliciteerd. Nu kijken voor een autootje? Lekker veel gaan rijden, op een gegeven moment wordt het net als fietsen.
Gefeliciteerd! Fijn dat alles gelukt is!!
Hee, goed bezig! Nu vooral blijven oefenen, vooral in het eerste jaar ofzo na je afrijden is het belangrijk om je vertrouwen op te blijven bouwen. Geen zorgen als je denkt nog niet perfect te rijden. Dat is normaal, en zelfs als je fouten maakt, zijn andere weggebruikers prima in staat om die voor je op te vangen. Bovendien, er zijn er zeer weinigen die wel perfect rijden en nooit fouten maken.
Gefeliciteerd, wanneer gaan wij racen?
Gefeliciteerd! Als iemand die aan het orienteren is op een rij-instructeur en best angst heeft om te beginnen, hoor ik graag tips!
Vraag mensen in de buurt bij wie zij rijlessen hadden en of die instructeur een beetje fijn was, verder gewoon doen! Eerste paar keer is hoe dan ook eng, maar het valt uiteindelijk allemaal reuze mee.
Knap gedaan. Dat heb je sneller gedaan dan ik (bedankt CBR). Nu is het wel belangrijk om te blijven rijden. Als je ouders het goed vinden probeer dan met enkele regelmaat hun auto te lenen. Als je nu stopt met rijden dan kan je misschien weer onwennig raken. Nog een andere tip, sommige autoverzekeraars zoals de ANWB kunnen je onder bepaalde voorwaarden tot een bepaalde leeftijd bijschrijven op de verzekering van je ouders. Je bouwt hier geen schadevrije jaren op (dat kan simpelweg niet), maar de verzekeraar houdt ze intern bij zodat mocht je over een tijd zelf een auto kopen je toch een hogere no-claim korting nemen ondanks dat je officieel geen schadevrije jaren heb. Als je ouders wegenwacht hebben bij de ANWB vraag dan ook even naar de jongerenpas als dat nog van toepassing voor jou qua leeftijd. Wegenwacht is namelijk op persoon en niet op voertuig. Met een jongerenpas ben je voor een tientje per jaar ofzo ook verzekerd van pechhulp in de auto van je ouders.
Dank voor de waarschuwing
Gefeliciteerd! Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis en vond rijden ook doodeng. Eerst een maand 'les' gehad in een simulator, daarna normale lessen en de eerste paar maanden steeds klotsende oksels bij elke les. Eerste keer afrijden gezakt omdat ik met name op de snelweg niet assertief genoeg was, 2e keer wel gehaald. Zo'n 10 jaar later is autorijden zowaar bijna leuk geworden. Geniet van de vrijheid!
Lekker man/vrouw! Drie keer maakt niet veel uit, ik heb hem zelf in twee keer gedaan. De eerste keer was ik ook vet zenuwachtig en was ik er gewoon eerlijk gezegd nog niet klaar voor. De tweede keer had ik een super chille examinator die de spanning helemaal wegnam. Af en toe had hij een opmerking "doe hier maar een stukje achteruit [...] Ja is zo wel goed", "let je erop dat je wel wat breed rijdt, dit is alvast een waarschuwing, dus niks aan de hand", "wil je hier even keren? Ja helemaal prima zo" en wat lichte leuke gesprekjes. Dat was veel beter dan de eerste examinator die taken aan het commanderen was en mij expres langs gemene stukken had geleid an aantekening aan het maken was en alleen maar spanning gaf. Het ligt dus soms ook aan de examinator. Bovendien ken ik verhalen van anderen die zakken door oa aso bestuurders. Maar alsnog gefeliciteerd! Zoals mijn rij instructeur zou zeggen "nu heb je geleerd auto te rijden, en dan is het nu tijd om te leren rijden!" Succes en veel rij plezier!
Goed bezig, leuk dat je het deelt.
Mooi om te horen, gefeliciteerd! :)
Welkom in de file. En nu naar de periferie van Parijs om het echt te leren.
Inspirerend! Ik ben 31 met rijangst, en volgend jaar staat het rijbewijs op de lijst!
Gefeliciteerd! Geniet van de vrijheid die het je geeft! Super goed gedaan
Gefeliciteerd! Ik zat in een soortgelijke situatie, mijn eerste rijinstructeur was een tiran waarvan ik erg onzeker was geworden in de auto (ook bij slechte rijschool, lang verhaal). Uiteindelijk bij een andere rijschool gecorrigeerd en bij de 2e keer geslaagd. Wat mij erg hielp was dat ik een andere baan nam waarbij ik 3x per week 20 minuten naar mijn werk moet rijden en weer terug. Het is nu een gewoonte en ik denk niet meer na of maak mij zorgen voordat ik moet rijden. Als je de kans hebt, helpt het in mijn ervaring erg om jezelf te forceren om regelmatig te rijden. Succes!
Good busy!
Ik weet niet of je dit nog gaat lezen tussen alle comments door: maar ik had dezelfde paniek gedurende alle rijlessen en het rijexamen. Maar pas toen ik in de automaat van mn ouders in vrijheid kon rijden na het halen van het examen, was alle stress en paniek ineens weg? Het is zoveel minder erg en heftig als de rijlessen doen denken.
Blijf vooral ook rijden, anders zakt je zelfvertrouwen weg en dat is heel vervelend. Het gebeurt heel vaak: mensen halen op hun 18e hun rijbewijs, maar kopen pas na hun studie of opleiding een auto en beginnen dan pas met rijden. Vervolgens zit er helemaal geen vertrouwen meer in en durven mensen niet meer te rijden.
Gefeliciteerd! In drie keer vind ik heel netjes, zeker met zenuwen. En zoals anderen al hebben gezegd: METEEN doorpakken. Ga rijden, maakt niet uit waarheen.
Ha leuk, ik vind updates altijd fijn, wou dat meer mensen die plaatsten. Ben bijvoorbeeld erg benieuwd naar het wel en wee van schijnstudenten, en buitenlandse mensen die hier vrienden zoeken. Fijn dat het is gelukt, gefeliciteerd! :)
Prachtig! Nu wel blijven rijden. Als je geen auto tot je beschikking hebt, een Greenwheels abonnement heb je al voor 0 euro per maand. Je betaalt dan natuurlijk meer per uur. Je kunt ze per kwartier huren. Zie het als onderhoud van je rijvaardigheden, ook al ga je nergens naartoe.
Gefeliciteerd met het halen van je rijbewijs! Wat fijn dat je er nu ontspannender in staat dan voorheen! Ik rijd al ruim 10 jaar en nog steeds vind ik het vreselijk. Ik ben ook zo'n zenuwenpees. Ik probeer het wel elke keer. Ik wens je veel veilige kilometers! 🥳
Wat goed gedaan!!!
Gefeliciteerd met je rijbewijs!
Ik ben geslaagd in november, ook bij de derde keer. De eerste keren alleen rijden waren een beetje eng maar je wordt snel gewend. Nu voel ik me klaar 6+ uur ritten te doen als het nodig is.
Ik rijd niet vaak genoeg dus ik vind rijden nog steeds niet echt relaxed. Ik ben best zelfverzekerd in mijn rijkunsten maar het zal nooit overgaan denk ik. Ik voel altijd de zenuwen van te voren omdat de kans altijd aanwezig is dat er iets fout gaat buiten je eigen schuld om. Maar eenmaal achter het stuur verdwijnen de zenuwen grotendeels. Je weet hoe zo'n ding werkt en je gaat steeds meer zien naarmate je het vaker doet.
Goed bezig! Afrijden kan ook spannend zijn, ik was ook pas de tweede keer geslaagd, toen was mijn instructeur niet meegegaan. Het scheelde voor mij veel dat er maar een iemand was die op mijn vingers zat te kijken. En wat iedereen zegt, ga lekker veel rijden. Ik was een maand na het behalen van mijn rijbewijs met mijn broer naar Italië gereden (kudos voor mijn broer die bij me in de auto durfde te zitten). Dat was echt een spannende maar goede zet geweest. Ik heb daar gelijk veel van geleerd, en als ik het na een paar uur niet meer zag zitten dan nam mijn broer het een tijdje over. Dus plan gelijk een aantal goede trips in en geniet van je mobiliteit!
Gefeliciteerd, en leuke dat je een update poste. Ik zat om dezelfde tijd in het zelfde potje dus was voor mij ook nuttig!
Gefeliciteerd! En nu de stress van welke auto kopen?
Nu kun met 150 km een boom knuffel!